„Het had m’n eigen moeder kunnen zijn”
Hij hoorde het net toen hij thuiskwam van school: Een leraar neergestoken op de school waar zijn moeder werkt. „Ik schrok enorm en dacht: Nee hè, niet weer ’Den Haag’.
De moeder van Burak (16) is onderwijsassistente op de Amsterdamse Mgr. Hermusschool. Op deze basisschool voor speciaal onderwijs stak vrijdagmiddag iemand een teambegeleider neer. De dader, een 35-jarige oud-leerling van de school, had in de lerarenkamer een conflict met de man. Vrijdagavond was het motief daarvoor nog onbekend. De teambegeleider hield zich bezig met de ambulante zorg voor oud-leerlingen.
De school staat al dertig jaar aan de Jan Tooropstraat in Amsterdam-West. Burak woont in de flat ernaast. Vanuit het raam in de woonkamer kijkt hij uit over het plein. „Het is een heel rustige school. Er gebeurt nooit iets. Ik had niet gedacht dat hier een steekpartij zou voorkomen. Toen ik het hoorde schrok ik enorm. Het had m’n eigen moeder kunnen zijn.”
Op de Mgr. Hermusschool in het stadsdeel Slotervaart/Overtoomse Veld zitten kinderen met hoor-, spraak- en taalstoornissen. Het is een zogenaamde witte school. De meeste leerlingen zijn van autochtone afkomst. Ze wonen in Amsterdam en wijde omgeving. Een groot deel van de kinderen komt dagelijks met busjes en taxi’s naar school.
De Hermusschool heeft ongeveer 180 leerlingen, in de leeftijd van 2,5 tot 13 jaar. Verder maken ruim negentig leerlingen gebruik van ambulante begeleiding. Bij de instelling werken 65 medewerkers. De Hermusschool maakt deel uit van de Stichting Guyot Onderwijs Noord-Holland. Deze is weer onderdeel van de Effatha Guyot Groep.
In de uren na het voorval is het een komen en gaan van politie en vooral hordes journalisten. Leerlingen en docenten van de school zijn er niet meer. Ook de traumahelikopter en hulpverleners zijn inmiddels verdwenen. De docenten worden verhoord op een nabijgelegen politiebureau. De school is afgezet met rood-witte linten.
Enkele tientallen kinderen uit de buurt volgen nieuwsgierig wat er gaande is. Vanuit het naastgelegen bejaardencentrum kijken mensen door het raam. Niemand heeft echter iets gezien of gehoord. De steekpartij heeft zich buiten het blikveld van velen afgespeeld; de docentenkamer ligt in een soort tussengedeelte van de school, waar meestal geen leerlingen komen. Ook tijdens de steekpartij waren geen kinderen aanwezig in de omgeving van de kamer.
In de docentenkamer zijn mannen in witte pakken aan het werk. Het zijn leden van het Forensisch Onderzoeksteam. In de rest van de school is niemand te zien. Voor het raam hangen tekeningen. In de bruin-gele kozijnen hangen kanariegele gordijntjes. In de meeste lokalen zijn de lamellen gesloten. De weinige mensen die naar buiten komen zijn niet erg spraakzaam. Het zijn vooral rechercheurs, die bezig zijn met hun werk.
De Mgr. Hermusschool, die vlak bij enkele andere onderwijsinstellingen ligt, neemt in Amsterdam-West een bijzondere positie in. Rondom heerst criminaliteit, het nabijgelegen Mercatorplein en treinstation Lelylaan zijn op z’n minst berucht.
De ter plekke gekomen voorzitter van de deelgemeente Slotervaart/Overtoomse Veld, drs. H. S. Goettsch, spreekt van een afschuwelijke situatie. „Dit is een wijk die wel vaker te maken heeft met problemen op het gebied van openbare orde en veiligheid. We waren juist heel blij dat het de laatste tijd rustig was.”
Even na zes uur keert een deel van de leerkrachten terug naar de getroffen school. Ze komen een aantal persoonlijke bezittingen ophalen die ’s middags inderhaast zijn blijven liggen. Ja, ze zijn „enorm geschrokken”, maar verder willen ze niet praten.