Vorige week dinsdag vermoordde een woedende menigte Shahzad Masih (35) en zijn vrouw Shamah (31) in het district Kasur in Pakistan. De dag daarvoor maakte Shamah, in verwachting van haar vierde kind, het huis schoon en gooide daarbij het afval naar buiten. Volgens de opzichter van de steenoven waar Shahzad en zijn broers werken, zaten er in het afval ontwijde pagina’s uit de Koran. De opzichter waarschuwde moslims uit de buurt, waarop de moskeeën van Dorp 59 direct verkondigden dat het christelijke stel godslastering had gepleegd.

Shahzad en Shamah probeerden nog te vluchten, maar werden gevangengezet. Een woedende menigte op brommers en tractors kwam op 4 november naar de steenoven, om Shahzad en Shamah te zoeken. Ze braken het dak open van de ruimte waarin het stel opgesloten zat, sleurden hen naar buiten en sloegen hen op het hoofd en bovenlichaam.

Eerst lieten ze het stel naakt paraderen. Vervolgens gooiden de bloeddorstige barbaren Shahzad en Shamah in de steenoven, die brandde op 1000 graden Celsius.

Het verbaast me nog steeds dat de drie kinderen van Shahzad en Shamah in leven zijn gelaten. Kreeg de woedende menigte nog een stukje humaniteit terug waardoor ze ongedeerd bleven? Of hebben ze simpelweg geluk gehad, zijn ze niet opgemerkt door de zogenaamde verdedigers van de ware religie?

Eén ding is zeker: deze kinderen zijn hun leven in Pakistan niet zeker. In 1986 werden in Pakistan de blasfemiewetten ingevoerd. Op ernstige blasfemische vergrijpen staat de doodstraf. Maar op het moment dat de wet nog maar een schaduw werpt over mensen in Pakistan, is hun lot al bezegeld. Ofwel doodstraf, ofwel verbanning.

Eigenrichting

Het is de hoogste tijd dat de blasfemiewet kritisch tegen het licht wordt gehouden. Het juridische proces verloopt niet eerlijk en de excessen nemen alleen maar toe. Waarom heeft Pakistan, waar 95 procent van de inwoners moslim is, zo’n gruwelijke wet nodig? Waarom kan een zaak alleen maar door een islamitische rechter in behandeling worden genomen, en worden verdedigd door een islamitische advocaat?

Bovendien is het effect van de blasfemiewet ambigu. Want hoewel de wet de doodstraf voorschrijft, neemt de bevolking nog steeds het recht in eigen hand. Men heeft geen vertrouwen in de eigen (islamitische) politie. Politiebureaus zijn het doelwit van aanvallen, om de verdachte uit handen van de politie te krijgen en vervolgens zelf te ‘berechten’.

De overheid slaagt er niet in om de verdachte te beschermen tegen publiek geweld en volkssentiment, en doet niets om de gruwelijke realiteit te keren. De politie is bang en wordt ernstig bedreigd wanneer ze de verdachte niet uitlevert om opgehangen te worden.

Edmund Burke, een groot Brits parlementariër, zei ooit: „Het enige wat het kwaad nodig heeft om te zegevieren is dat de goeden niets doen.” Als wij denken dat het schenden van mensenrechten en het onderdrukken van religieuze minderheden in Pakistan niet ons proleem is, dan zijn we geen christenen en zijn we misschien zelfs onze menselijke aard wel kwijt.

Maatregelen

De ogen van de christenen in Pakistan zijn op ons gericht, in de hoop dat we gehoor geven aan hun noodkreet. Als we dat niet doen, zullen zij zich uiteindelijk niet de woorden van hun vijanden herinneren, maar de stilte van hun vrienden.

Naar schatting zijn er zo’n 13 miljoen Pakistaanse christenen, aanzienlijk meer dan de overheid wil doen voorkomen. Maar wat hun precieze aantal ook is: het gaat om een vreedzame gemeenschap tegenover een zwaarbewapende en intolerante groep fanatici.

De Nederlandse overheid en de internationale politiek zouden de volgende maatregelen moeten nemen:

Veroordeel de staat Pakistan in het onderdrukken van christenen. Geef gevluchte Pakistaanse christenen een vluchtelingenstatus in Nederland of elders in de Europese Unie, zonder eerst van hen te eisen dat ze bewijzen in een levensbedreigende situatie te leven. Geef een stem aan christelijke Pakistaanse leiders. Nodig hen uit om te spreken voor de Europese Unie, het Nederlandse parlement, kerken en organisaties. Steun de christelijke Pakistaanse leiders en partijen met sponsorgeld en training. Investeer in christelijk onderwijs en economische projecten in Pakistan. Help Pakistan uit de religieuzPe geweldsspiraal te komen en om een liberaal democratisch land te worden. Help om de veiligheid van kerken, buurten en christenen in Pakistan te waarborgen.

In de helse omstandigheden van Pakistan wachten miljoenen christenen op hun Messias, hun goede Herder, die Zijn staf richt om de leeuw te verjagen.

De auteur vluchtte uit Pakistan naar Nederland en was een vertrouweling van de in 2011 vermoorde minister van Minderheden Shahbaz Bhatti.