Uit de cijfers over 2013 van The Episcopal Church, de Amerikaanse tak van de anglicaanse gemeenschap, blijkt dat 1.866.000 mensen tot die kerk gerekend willen worden. In 2001 waren dat er nog 3,4 miljoen en in 2009 zo’n 2 miljoen. Er zouden momenteel 623.000 praktiserenden zijn, vergeleken met 727.000 in 2008 (de laatst beschikbare cijfers).

De „open en inclusieve” koers van de episcopalen de afgelopen jaren heeft dus niet tot groei geleid, aldus ReL, die als recente voorbeelden van deze progressieve koers opsomt: 2003, wijding van de praktiserende homoseksueel Gene Robinson tot bisschop; 2006, erkenning van het homohuwelijk; 2010, wijding van een praktiserende lesbienne tot bisschop; 2011, inzegening van het huwelijk tussen twee vrouwelijke priesters.

Volgens ReL heeft de episcopale kerk de afgelopen jaren geprobeerd de daling van haar aanhang te camoufleren met cijfers over haar zendingswerk. Ze zou buiten de Verenigde Staten 40.000 praktiserende leden hebben, vooral in Haïti en Honduras. Maar over 2013 heeft de kerk voor het eerst ook een terugloop in het kerk­bezoek van haar zendingskerken moeten registreren, schrijft ReL: de daling bedroeg circa 12 procent in Haïti, circa 43 procent in Honduras en bijna 20 procent in Venezuela.

ReL herinnert eraan dat verontruste anglicanen in de VS twee alternatieven hebben. Allereerst de in 2009 gestichte ACNA, de als behoudend bekendstaande Anglicaanse Kerk van Noord-Amerika, die 980 parochies heeft en pro life en pro gezin is. De tweede mogelijkheid is het ordinariaat dat in januari 2012 werd ingesteld door paus Benedictus XVI, een ”bisdom zonder grondgebied”, dat anglicanen de mogelijkheid biedt om met behoud van hun liturgie toe te treden tot de Rooms-Katholieke Kerk.