„De tijd is op”, aldus Knot. „De groeivooruitzichten voor de eurozone zijn al niet rooskleurig en zijn omgeven met risico’s. Maar zelfs als we de voorspellingen halen is een groei van 1 à 1,5 procent natuurlijk niet genoeg om tevreden over te zijn. Het is bovendien onvoldoende om de schuldenberg mee weg te werken. Daarvoor hebben we meer groei en een inflatie dichter bij 2 procent nodig.”

De broodnodige extra groei kan volgens Knot alleen tot stand worden gebracht door de economie te moderniseren. Hij wees in dat verband op landen als Spanje, Portugal en Ierland. Die namen hun economie de afgelopen jaren, onder druk van de crisis, het IMF en de andere eurolanden, op de schop en tonen nu tekenen van verbetering. In Frankrijk en Italië bleven hervormingen uit en is de economie de afgelopen maanden stilgevallen.

„Het water zou de Franse en Italiaanse regering nu aan de lippen moeten staan”, stelde Knot. „Ze zien toch ook wat er in Spanje, Portugal en Ierland is gebeurd, en in zekere mate in Nederland. Daar zijn hervormingsprocessen ingezet. Die deden pijn, maar er worden nu de vruchten van geplukt.”

Knot bezocht de afgelopen dagen de jaarvergadering van het IMF, dat een dreigende, nieuwe recessie in de eurozone als een van de grootste gevaren voor de internationale economie ziet. „Die zorgen zijn zwaar aangezet”, vindt de centralebankpresident. „Maar in Europa zijn we zelf ook niet trots op onze groeiprestaties.”

De stagnatie van de Franse en Italiaanse economie werd vorige week vergezeld van zorgen over Duitsland, waar de export en industrie deze zomer sterk krompen. „Zorgwekkende ontwikkelingen”, aldus Knot, die voorlopig echter vooral zijn toe te schrijven aan externe zaken als de handelssancties tegen Rusland en de zwakkere groei in China. Tegelijkertijd vergroten ze het belang van sterkere groei in andere landen.

Knot steunt daarom het plan van minister Dijsselbloem om concrete hervormingen in de eurolanden te belonen met extra tijd voor bezuinigingen. Zo’n wortel voor de neus van politici zou volgens hem echter eigenlijk overbodig moeten zijn. „Hervormingen verhogen je groeipotentieel, daar is geen extra beloning voor nodig. Ze pakken gevestigde deelbelangen aan die ten koste gaan van het algemene belang. Het probleem is alleen dat die deelbelangen vaak beter zijn georganiseerd.”