De ergernis bij de verschillende fracties had vooral te maken met de onduidelijke presentatie van de cijfers. De Kamer wil graag een helder overzicht van de totale kosten die moeten worden gemaakt om de koning op de troon te houden. Rutte begreep dat niet. Alles staat in de stukken die op Prinsjesdag zijn gepresenteerd, zo was zijn verweer.

Die irritatie werd bovendien nog gevoed door de hoge kosten van de renovatie van de koninklijke gebouwen: 35 miljoen voor Paleis Huis ten Bosch, 
8 miljoen voor Paleis Noordeinde, 3,7 miljoen voor het pand Noordeinde 66, en nog eens 4 ton voor een tijdelijk werkverblijf op landgoed De Horsten. Kan dat niet wat minder? zo vroegen de Kamerleden.

Hoewel de premier best argumenten had om deze kostenraming te onderbouwen, was vooral de wijze waarop hij de kritiek weerlegde niet echt handig. Hij straalde zoiets uit als: waar praten jullie over? Om niet te zeggen: wat zeuren jullie nou!

Misschien is dat op zichzelf genomen ook nog wel begrijpelijk. Onderhoud en renovatie van monumentale panden kosten vaak erg veel geld. Dat weten parlementariërs ook. Maar door zo laconiek te doen, geeft de premier juist voeding aan het onderliggende probleem.

Ieder jaar weer blijkt de behandeling van de begroting voor het Koninklijk Huis aanleiding te zijn voor een stevig debat. Dat heeft niet zozeer te maken met gebrek aan waardering voor de Oranjes. Die is –ondanks de bezwaren van een groep republikeinen– nog altijd groot. Veruit de meeste parlementariërs zijn ervan overtuigd dat de koning een samenbindende rol in onze samenleving vervult. Maar tegelijk vinden veel politici dat bij deze bijzondere positie van het Koninklijk Huis geen bijzonder inkomen hoort. Vandaar de vraag: kan het even iets minder?

Niet elk Kamerlid wil op dezelfde wijze snoeien in de kosten. Maar om tot een goed oordeel te komen, verlangen ze een helder overzicht met cijfers. En daar ontbreekt het nu aan.

Door de onduidelijke presentatie worden ook aller­lei geruchten gevoed. Zo moest de premier dinsdag het verhaal ontzenuwen dat koningin Máxima geregeld met het regeringsvliegtuig naar Milaan gaat om daar haar kleding te kopen. Dat is volgens hem nergens op gebaseerd. Maar het is wel een hard­nekkig verhaal, dat geen goed doet aan het imago van de koninklijke familie.

Premier Rutte doet er goed aan de vragen en opmerkingen van de Kamer serieus te nemen en maximale openheid te betrachten over de uitgaven voor het Koninklijk Huis – ook in de presentatie van de cijfers. Niet door schimmig te doen, maar juist door transparant te zijn draagt hij bij aan de instandhouding van de monarchie. Laat hij de onduidelijkheid wel bestaan, dan zal het rumoer aanzwellen. Dat zal het koningshuis uiteindelijk meer schade berokkenen.