Deelnemers Calvijncongres zingen samen in de kerk van Kappel
ZÜRICH. Samen liederen zingen uit de schat der kerk in de kloosterkerk van het Zwitserse Kappel, daarmee eindigde de derde dag van het internationale Calvijncongres in Zürich. Het was een spontane afsluiting van een dag van bezinning en ook ontspanning.
Elk congres kent een excursie. Dit keer werd de abdij van Einsiedeln bezocht, de plaats van de verering van de beroemde ”zwarte madonna”. De overdadige barokkerk sprak de deelnemers wat minder aan dan de beroemde bibliotheek met haar rijke boekenschat, die ook bezichtigd werd. De kerk en het klooster zijn een herinnering aan de negende-eeuwse kluizenaar Meinhard, wiens gedachtenis daar levend wordt gehouden.
Het volgende klooster dat op het programma stond, in Kappel, was in alle eenvoud de indrukwekkendste plaats. Hier hield de jonge Bijbelleraar Heinrich Bullinger –die na Zwingli’s dood de reformatie in Zürich leiding zou gaan geven– zijn Bijbellezingen voor monniken en geïnteresseerden, in de volkstaal. Dicht bij deze abdij sneuvelde in 1531 de reformator van Zwitserland, Huldrych Zwingli, in de tweede Kappelse oorlog tussen rooms-katholieke en hervormde kantons. Een gedenksteen herinnert aan dit tragische feit.
Het is het vermelden waard dat de deelnemers aan het Calvijncongres (dat een wetenschappelijk karakter heeft zonder dat er sprake is van directe kerkelijke betrokkenheid) in de historische kloosterkerk van Kappel spontaan instemden met de lof van God die vanuit de schat van de kerk der eeuwen mocht opklinken.
Eerder op de dag hield prof. dr. Pjotr Welczek van de universiteit van Warschau een referaat over Calvijns bijzondere contacten met Polen. Ondanks de relaties die er waren, vooral met edelen in Polen, is dit land toch nooit de reformatie toegevallen.
Welczek sprak niet alleen over de contacten tussen Calvijn en Polen in de zestiende eeuw, maar vertelde ook hoe er de tijden door, tot in onze eeuw, in Polen tegen Calvijn is aangekeken. Het blijkt dat de invloed van Calvijn op kerk en samenleving in Polen nooit die omvang heeft gekend om ervoor te zorgen dat Polen echt een land zou zijn geworden dat de Reformatie was toegedaan.
Prof. dr. Johannna Rahner, een rooms-katholieke oecumenica uit Tübingen, behandelde nieuwe uitdaging voor rooms-katholiek onderzoek naar Calvijn. Ze hield het congres voor dat na het Tweede Vaticaanse concilie er wellicht meer openheid zou zijn gekomen ten aanzien van de gedachten van de reformator van Genève. Vooral Calvijns liefde voor de kerk –volgens haar groter dan bij andere reformatoren– sprak haar aan. De discussie na haar lezing, waarin meer dan gewoonlijk kritische geluiden te horen waren uit de kring van Calvijnonderzoekers, maakte duidelijk dat lang niet iedereen overtuigd was van haar waarnemingen.
