Het gezegde luidt dat we onze geschiedenis moeten kennen om het heden te kunnen verstaan. Zouden we in allerlei kerkelijke en theologische debatten niet veel meer bezonnen en vruchtbaar bezig zijn als we eens met een nieuwe blik kijken naar de ‘helden’ van de Reformatie? Daarom is het goed dat er onderzoekers zijn die blijven graven naar wat de bronnen aan schatten opleveren. Prof. dr. Elsie McKee van Princeton University gaf in haar lezing tijdens het Internationale Calvijncongres in Zürich dat maandag van start ging een indrukwekkend voorbeeld van dit kerkhistorische detectivewerk. Ze schetste een beeld van de praktijk van Calvijns preken in Genève, wanneer ze precies werden gehouden, en waarover er werd gepreekt. Dit soort studies is fundamenteel voor allen die de ”onbekende Calvijn” een gezicht willen geven, ook met het oog op zijn betekenis voor onze tijd.

Daarnaast was er de bijdrage van de Koreaanse prof. dr. Jung-Sook Lee over de tucht in de kerk van Genève. De aanleiding voor haar verhaal had te maken met de situatie van de calvinistische kerken in Korea, die vanwege een gebrek aan tucht niet zo’n beste naam meer lijken te hebben. Vroegere revivals in haar land lieten zien dat openlijke belijdenis van zonden een belangrijke factor kan zijn van vernieuwing en bekering. In Korea is er daarom de overtuiging dat men wat kan leren van de tuchtpraktijk in het Genève van Calvijn.

Prof. dr. Christian Grosse uit Lausanne liet zien hoe de openbare schuldbelijdenis in de kerk van Genève en de gereformeerde kerken na Calvijn functioneerde. De praktijk had tot doel zondaren in de kerk van Christus terug te brengen. In de loop der eeuwen is deze praktijk geheel verdwenen en de tucht onzichtbaar geworden, waarbij privacy de openbaarheid heeft verdrongen.