Qaraqosh stond te boek als een christelijk bolwerk. Vrijwel alle 50.000 inwoners van de stad waren christelijk. Begue bezocht 
Qaraqosh meermalen. „Het was een veilige plek, een toevluchtsoord voor opgejaagde christenen uit andere delen van het land, zoals Bagdad”, zegt hij telefonisch vanuit Parijs. Behalve de christelijke meerderheid –volgens Begue zo’n 99 procent van de bevolking– leefde er een klein moslimminderheid.

Een deel van de christenen moest de stad per voet verlaten, omdat ze geen auto hebben of daar gebruik van konden maken, weet Begue. Volgens hem zijn de mensen rond 4.00 uur in de morgen op de vlucht geslagen. Onder hen zouden zo’n 600 families zijn die eerder vanuit Mosul naar 
Qaraqosh vluchtten.

De stichting van Begue is sinds 2011 actief onder christenen op twee plekken in Irak, Kirkuk en Qaraqosh. In de laatste stad liepen er projecten rond gezondheidszorg en schoon drinkwater. „Daar kwam donderdag een abrupt einde aan”, stelt Begue nuchter vast. Ook de sjiitische inwoners van Qaraqosh hebben donderdag de benen genomen. Feitelijk heeft IS nu dus een spookstad in handen.

Begue heeft gehoord dat de kerken bezet zijn en dat eeuwenoude christelijke manuscripten en boeken in vlammen zijn opgegaan. „Daar zaten boeken tussen van meer dan vijftien eeuwen oud. Het is ronduit verschrikkelijk wat hier gebeurt.”

De patriarch van de Chaldees-Katholieke Kerk van Irak, Louis Raphael Sako, noemde dat donderdag ook, in een brandbrief die hij de wereld overstuurde. Hij sprak daarin van een „humanitaire ramp en het risico op een ware genocide.” Volgens hem waren er ook zieke, oudere en zwangere mensen onder de duizenden christenen die te voet de stad moesten verlaten. „Ze hebben niets bij zich dan hun kleren”, staat er in zijn brief.

Iraakse christenen in het buitenland volgen het nieuws in hun thuisland intussen met grote zorg. „De toekomst van de christenen in Irak is in direct gevaar”, zegt Sarah Bakir van de Aramese lobbygroep World Council of Arameans (Syriacs), telefonisch.

Bakir geeft aan dat veel christenen zich ook in het Koerdische gebied niet veilig voelen. Rond Qaraqosh hebben de Koerdische milities zich teruggetrokken. De lobbygroep noemt dat „treffend, vooral in het licht van een soortgelijke situatie een paar dagen geleden, waarin duizenden jezidische mannen, vrouwen en kinderen zijn verlaten en door de peshmerga aan ISIS zijn opgeofferd.”

De strijders van IS trekken bovendien verder op en naderen ook Erbil, waar duizenden vluchtelingen zijn neergestreken. Bakir hoopt op een sterke actie van het Westen om de christenen te beschermen. „We worden al heel lang verdrukt en verdreven, maar de wereld leek zich stil te houden.” Voor de verdrijving van Saddam Hussein telde de christelijke gemeenschap in Irak zo’n 1,2 miljoen leden, rond het vertrek van de Amerikaanse troepen uit het land waren het er volgens uiteenlopende schattingen nog slechts 300.000 tot 400.000.

Bakir heeft kennis genomen van de uitgestoken hand van landen zoals Frankrijk, dat vorige week aankondigde christenen uit Irak zonder voorwaarden te willen opnemen. „We ondersteunen in geen geval beslissingen die de massale uittocht van inheemse christenen uit het Midden-Oosten kunnen versnellen. Irak is ons land en het christendom heeft er een eeuwenlange geschiedenis. We horen daar.”