Het eivormige fossiel van ruim 2 bij 3 cm werd aangetroffen op de Siberische prehistorische begraafplaats door het team van osteoarcheoloog Andrea Waters-Rist van de Universiteit Leiden. „Het bewijs is dun en klein, slechts twee fossielen”, benadrukt ze gelijk. Maar het is wel opnieuw een duidelijk teken dat de verzorging van de honden, gehouden voor jacht of het hoeden van kuddes, een taak van de vrouwen was. Mannen en vrouwen zijn namelijk even bevattelijk voor de lintwormsoort, maar in de mannelijke skeletten is geen bewijs van de overdraagbare besmetting gevonden.

„Verder onderzoek moet meer bewijs opleveren, het onderzoek is nog niet afgerond.” De onderzoekster is net terug uit Siberië en is van plan volgend jaar weer te gaan. In het vakblad Journal of Archaeological Science is recent ook over het onderzoek geschreven.

De fossielen maken volgens Waters-Rist meer duidelijk over de relatie tussen mens en hond in de prehistorie. „Er zijn veel aanwijzingen dat mensen een fysieke en emotionele band hadden met hun honden. Ze aten hetzelfde voedsel en werden begraven op plekken waar ook mensen begraven lagen. Soms zelfs met spulletjes in het graf, net zoals bij mensen.”