Het miezert maandagmiddag in Neerkant, omringd door landerijen, op de grens van Limburg en Brabant. Her en der hangen de vlaggen halfstok.

Tot verslagenheid van het ongeveer 1800 zielen tellende dorp is bij de vliegramp in Oekraïne een heel gezin om het leven gekomen. Het gaat om vader Jeroen Wals, moeder Nicole Martens en hun vier jeugdige kinderen Brett, Jinte, Amel en Solenn.

Achter het raam van de verlaten woning van de familie Wals ligt een kat. Voor het huis, dat in het dorpscentrum aan een doorgaande weg ligt, zijn bloemen en knuffels neergelegd. „Niet te bevatten. Ongeloof. Verdriet”, luidt een van de teksten op de blaadjes. En: „Lieve Amel. In Italië branden kaarsjes voor jou en je familie. Jij wordt het mooiste sterretje.”

Droef en donker

De vliegramp in Oekraïne van afgelopen donderdag eiste 298 levens. Onder hen zijn 193 Nederlandse slachtoffers. De provincie Brabant is zwaar getroffen door de ramp. Volgens Omroep Brabant zijn er zeker 48 Brabanders omgekomen. Ook in Sint Michielsgestel wordt getreurd om de dood van een gezin, met twee kinderen van 5 en 3 jaar.

In het Neerkantse museum ”Techniek met een ziel” is ruimte om een condoleanceboek voor de omgekomen familie te tekenen. „Hoe kan het leven dat zo zonnig was, opeens zo droef en donker worden”, staat er op de deur van het museum.

In de buurt van het condoleanceboek bevinden zich boomfiguren met daarop kleurige, papieren bloemen of vlinders. Op een gele bloem: „Nooit meer gehaktbal speciaal met satésaus en een zware doos mee naar huis nemen.” En: „Jullie waren zo’n mooi gezin. Altijd vriendelijk met een praatje.”

Zo’n honderd mensen tekenden zondag en gisteren het condoleanceboek in Neerkant. Op een bijeenkomst op de St. Willibrordusschool, afgelopen vrijdagavond, kwamen al honderden inwoners van het plattelandsdorp af.

Groepen jongeren

De dood van het gezin heeft tot grote verslagenheid in het dorp geleid, vertelt Henk Joosten (73), die al vijftig jaar in Neerkant woont en drijvende kracht is achter het museum. „Afgelopen weekend zag ik groepen jongeren van een jaar of achttien hier in het dorp bij elkaar staan. Jankend. Dat soort beelden vergeet je niet meer. Toen ik vrijdagmorgen op de St. Willibrordusschool hier in het dorp kwam, stonden de juffen huilend de papieren vlinders en bloemen te knippen, waarop onder anderen de kinderen iets konden schrijven.”

Joosten geeft op de plaatselijke basisschool nog altijd les. Hij maakte de jongste dochter van de familie Wals mee in de klas. „Ze kon erg goed solderen. Daarom heb ik aan een van de leerlingen gevraagd haar naam te solderen en die hier op de plek van de condoleance te bevestigen.”

Ook Peter van der Burg (69), vrijwilliger bij het museum („ik heb de afgelopen dagen buitenlandse tv-ploegen te woord gestaan”), merkt dat de dood van de familie diep ingrijpt in de plaatselijke gemeenschap.

„Bij de supermarkt SPAR zie je verdrietige gezichten, terwijl het daar normaal gesproken een gezellige boel is. Bij de bloemen voor het huis van de familie zie je huilende kinderen. De opa en oma verbleven in het huis van de familie Wals. Die missen nu een dochter, schoonzoon en vier kleinkinderen. Die klap komt zó hard aan. Ik heb zelf ook kleinkinderen. Ik moet er niet aan denken dat ik ze verlies.”

De familie Wals kwam zo’n twintig jaar geleden in Neerkant wonen. Ze hielden diverse dieren. Vader werkte bij Philips, moeder verleende bijstand aan kinderen in problemen. Kinderen deden volop mee in het verenigingsleven van Neerkant. Het dorp kent tal van verenigingen, waaronder bijvoorbeeld een vijftal koren.

Van der Burg woont vlak bij het omgekomen gezin. Zelf werkte hij vroeger ook bij Philips. „De familie was een gezellige familie. Ze gingen goed met elkaar om. Zij had groene vingers en was zeer sociaal.”

Joosten: „Het was een vrouw die zichzelf op de achtergrond plaatste. Opa en oma, de kinderen, de poezen gingen voor.”

Ondersteuning

Behalve verdriet is er ook woede, zegt Joosten. Over de schuldvraag wil hij het in de krant niet hebben. „Dat is iets voor premier Rutte. Wij zijn hier om te rouwen. Een complete familie is uit ons midden weggerukt.”

Burgemeester Mak van de gemeente Deurne, waar het dorp Neerkant onder valt, meldde eerder in een verklaring „diep geschokt” te zijn door het „vreselijke bericht” over de vliegramp in Oekraïne.

De verslagenheid over de dood van het gezin Wals is „enorm”, zegt de burgemeester. „Zes mensen, die door het noodlot uit onze hechte gemeenschap zijn weggerukt. Het is bijna niet te beseffen. Mijn gedachten gaan uit naar de nabestaanden en ik wens hun alle kracht en moed om dit enorme verlies te kunnen dragen. Wij staan klaar om waar nodig en gewenst ondersteuning te bieden aan zowel de nabestaanden, als de Neerkantse gemeenschap”, aldus Mak