Margalit Fliegelmann reisde het afgelopen jaar zes keer naar het buitenland. Ze hoorde er steeds hetzelfde. Dat premier Sharon „fout” is en dat alle ellende door hem komt. En met een verwijzing naar de slachting in de Palestijnse kampen Sabra en Shatila in 1982 werd hij steevast als een terrorist neergezet. Daartegenover stond de ongenuanceerde kijk op de Palestijnen: Geef die arme drommels wat ze nodig hebben, want kijk toch eens hoe zielig ze zijn.

„Ruim een jaar geleden was ik in het zuiden van Frankrijk. Met twee Amerikaanse vrouwen had ik een lang, prettig gesprek over de streek, over kunst en nog veel meer. Toen vroegen ze: Uit welk deel van Engeland komt u? Ik zei dat ik uit Israël kwam. Ze stonden op en liepen weg.”

De antropologe, die zich specialiseerde in primitieve kunst, werd in 1947 geboren in Hongarije, groeide op in Israël en Venezuela, studeerde aan universiteiten in de Verenigde Staten en Engeland en vestigde zich in 1980 definitief in Jeruzalem. Ze heeft haar flat in Parijs verkocht en er een in Londen aangeschaft. „In Parijs had ik een bovenbuurman met wie ik veel e-mailde over administratieve zaken. Toen ik weer eens in Parijs was, klopte ik op zijn deur en zei dat ik hem wel eens persoonlijk wilde ontmoeten. En weet u wat hij zei? In deze tijd heb ik geen Israëlische vrienden.”

Wat heeft ze zelf gedaan om het negatieve beeld over haar land te veranderen? „Ik heb mensen bepaalde artikelen gemaild. Het probleem is dat mensen hun gedachten niet veranderen op basis van feiten. Het is een emotionele kwestie. Ze hebben al beslist hoe het in elkaar zit. Het is bijna onmogelijk hun denken dan nog te veranderen. Als ik zie dat iemand totaal irrationeel reageert, verander ik van onderwerp. Ik selecteer degenen met wie ik praat.”

In de discussies die zij met buitenlanders voertt, zegt ze altijd dat voormalig premier Ehud Barak de Palestijnen een staat heeft aangeboden. „Mensen die vierkant tegen Israël zijn, zeggen dan onmiddellijk: „Dat zijn leugens. De Palestijnse staat die hij aanbood was niet levensvatbaar.””

Ze gelooft overigens dat premier Sharon beter Benyamin Netanyahu als minister van Buitenlandse Zaken aan had kunnen stellen in plaats van Silvan Shalom. „Ik denk dat Netanyahu beter werk zou verrichten. Hij heeft talent om dingen duidelijk uit te leggen. Silvan Shalom is goed, maar hij is in zijn werk niet briljant. Netanyahu zou dat wel geweest zijn.

Het is niet zo dat Israël zijn best niet doet. Maar het is moeilijk om dingen uit te leggen. Tanks zijn niet zo fotogeniek als Arabische jongetjes of oude vrouwen met de armen in de lucht. De mensen zien tanks met hun lopen in de richting van Bethlehem. Maar wat ze niet zien is dat er vanuit Bethlehem dagenlang op Gilo (een wijk in Jeruzalem, AM) geschoten werd voordat die tanks kwamen. Hoe leg je zo’n beeld uit? Bethlehem als beeld van vrede, de geboorteplaats van Jezus Christus, en de lopen van tanks die precies in die richting wijzen.

Hoe leg je jouw zaak uit aan mensen die er kennelijk genoegen in scheppen als ze zien dat jij verkeerd zit? Wat is er te doen tegen een diepgewortelde, eeuwenoude, irrationele haat tegen de Joden?

Ik blijf geloven, nee niet in een grote, magische oplossing, maar wel in kleine verbeteringen, die niet op ideologie zijn gebaseerd. Het leven wordt dan misschien een beetje draaglijker. De emotionele en irrationele zaken zullen misschien wat op de achtergrond raken. Als de stemming zakelijk en pragmatisch is, wordt een vredesverdrag misschien mogelijk. Palestijnen en Israëliërs zullen echter nooit van elkaar gaan houden en wij zullen onze dromen niet opgeven.

Er zal een gestage immigratiestroom op gang komen vanuit Frankrijk. Amerikaanse en Engelse Joden komen nooit, omdat zij zich te veel geassimileerd hebben. Het probleem is de economische situatie. Als wij banen aan konden bieden, huizen en een beter leven en als we minder hoge belastingen zouden hebben, dan zou er ook vanuit die hoek een grote immigratiegolf volgen.”