Zo was de Duitse bondskanselier Angela Merkel donderdag buitengewoon positief over haar Deense collega Helle Thorning-Schmidt. De naam van de Deense sociaal-democraat zingt rond als de mogelijke opvolger van EU-president Herman Van Rompuy.

Merkel zei weliswaar dat het te vroeg is om daarover te praten, maar volgens de Duitse zou „een leider van een niet-euroland best voorzitter van de EU-landen kunnen zijn”. Merkel haastte zich erbij te zeggen dat dit niet in het bijzonder gericht was op Denemarken, maar een meer „algemene opinie” van haar was.

De uitspraken passen in de hele stoelendans die op gang is gekomen in Brussel. Er zijn veel banen te verdelen, waaronder die van voorzitter van de Europese Commissie en EU-buitenlandchef.

De Luxemburgse oud-premier Jean-Claude Juncker lijkt de beste papieren in huis te hebben om het dagelijks bestuur van de EU te gaan leiden. De tegenstand tegen zijn kandidatuur voor voorzitter van de commissie is aan het slinken. Groot-Brittannië raakt geïsoleerd in zijn protest. Landen als Nederland en Zweden vinden het veel belangrijker dat de prioriteiten voor de komende jaren worden vastgesteld dan het blokkeren van Juncker omdat hij te veel het ‘oude Europa’ zou vertegenwoordigen.

De bezwaren van Groot-Brittannië helemaal terzijde schuiven is echter ook geen optie. Er moet dus nagedacht worden op een manier waarop Groot-Brittannië ‘gecompenseerd’ kan worden als Juncker toch de steun van de meeste landen krijgt. Alle landen moeten serieus genomen worden, aldus Merkel. „Maar dat betekent niet dat alle wensen vervuld kunnen worden. Dat betekent dat er op andere vlakken gesproken kan worden wat voor Groot-Brittannië belangrijk is.”

Bovendien moeten de EU-leiders een antwoord zien te vinden op de eisen van Italië. Premier Matteo Renzi, die met zijn partij in mei fors won, wil dat de EU zich meer richt op groei en dat de begrotingsregels worden versoepeld. Maar dat laatste valt niet goed in Berlijn en Parijs.