Snyder (63) stuurt de Europese tak van de Joods-christelijke organisatie Jews for Jesus (JfJ) aan. Hij is bepaald niet lang, maar ook zeker niet bang. De kleine man met sprekende ogen heeft een onverzettelijk karakter en veel humor. Beide zijn onmisbaar, zegt hij. „Ze hielpen me vaak door moeilijke situaties heen. Je loopt in dit werk weleens klappen op. Ik ben zelfs een keer gevangengezet.”

Jews for Jesus zette reeds lang geleden voet op Europese bodem: Snyders visitekaartje heeft zowel een Engelse als een Duitse tekst. Maar de Nederlandse versie komt er wat hem betreft snel bij: „Het logo van ”Joden voor Jezus” is net klaar.”

Onlangs was hij kort in ons land en sprak onder meer met mensen van de Voortgezette Gereformeerde Kerken (vGKN) en het deputaatschap voor Israël van de Gereformeerde Gemeenten.

Hoe ging dat?

„In jullie kerken merken we oprechte liefde voor ons werk. Bijna zoals bij de apostel Paulus: met een last om het Joodse volk gered te zien worden. Een Bijbelse liefde die vanuit het hart komt, vind ik. Ook in het verleden kwamen Nederlanders op voor mijn volk en offerden zich ervoor op. Dat is iets om God dankbaar voor te zijn. Dus ja, ik ben enthousiast om te zien wat er van onze plannen kan komen. We hebben hetzelfde doel: de verloren schapen van het huis van Israël vinden.”

Had u dit werk als kind al in gedachten?

„Niet bepaald. Ik kom uit een traditioneel Joods gezin in het hectische Manhattan, New York, en het duurde tot 1977 voordat ik in Yeshua, Jezus, ging geloven. Op 26-jarige leeftijd las ik een traktaatje van Jews for Jesus dat mij veranderde. Daarnaast werd ik diep geraakt door de levensstijl van een christenfamilie die ik kende. Mijn vrouw Ruth en ik werken sindsdien voor JfJ, eerst kort in de VS en daarna in Europa en het voormalige Oostblok. We woonden de afgelopen jaren in vijf landen: Oekraïne, Rusland, Verenigd Koninkrijk, Duitsland en nu in Hongarije.”

Waarom daar?

„De stad Boedapest biedt een prachtige kans. Daar is de grootste Joodse stadsbevolking van Midden- en Oost-Europa: bijna 100.000 Joden. Voeg daar de duizenden Israëlische en westers Joodse bezoekers aan toe, en je beseft dat dit een prachtige plaats is om mijn volk in aanraking te brengen met het Evangelie, zowel lokaal als internationaal.”

Herkent u verhalen over toe­nemend antisemitisme in Europa?

„Helaas wel: de haat tegen Joden lijkt zelfs wereldwijd toe te nemen. Ik ben om mijn werk in het verleden een aantal keer mis­handeld en zelfs gevangengezet. Antisemitisme zal er echter altijd zijn. Bijbels gezien koos God de Joden uit om een licht onder de volken te zijn. En de apostel Paulus stelt in Romeinen 11 dat die roeping „nooit is ingetrokken.”

Christenen lijken niet altijd de bron van antisemitisme te begrijpen. Juist vanwege die roeping om het licht onder de volken te zijn, kunnen we stellen dat dit kwaad rechtstreeks uit de koker van satan komt. En er altijd zal zijn totdat Christus terugkomt – om dán te horen: „Gezegend is Hij Die komt in de naam des Heeren.””

Een organisatie met de Naam Jezus in haar naam roept zonder twijfel reacties op. Hoe valt uw missie te omschrijven?

Lacht: „Als mensen me vragen hoe lang Joden voor Jezus bestaat, zeg ik altijd: Ongeveer 2000 jaar. Maar serieus: mensen vergeten dat de eerste christenen Joden waren. Net als de eerste zendelingen. Dat is wie en wat wij zijn: Joodse zendelingen. We hebben nog steeds dezelfde lastige maar belangrijke uitdaging: het Evangelie te verkondigen op een directe en open –ik zou bijna zeggen Joodse– manier. En daarbij richten we ons eerst op ons eigen volk, maar daarnaast uiteraard op iedereen die wil luisteren.

JfJ is als organisatie veertig jaar oud en heeft door Gods genade missionaire teams in veertien landen over de hele wereld, waaronder een gedreven team van jonge mensen uit Israël zelf. Er werken niet zo heel veel mensen, misschien 200 in totaal, maar we zijn best bekend.” Lacht opnieuw: „Ik vergelijk ons weleens met de bende van Gideon: met weinig mensen lukt het toch om veel lawaai te maken.”

En nu staat het kompas op Europa gericht?

„Dat staat het al langer, maar ons huidige project ”Leven uit de doden” is erop gericht om speciaal in Europese steden het Evangelie te brengen, waar de recente geschiedenis zo tragisch uitpakte tijdens de Holocaust. Denk aan Berlijn, Boedapest en Warschau, en in West-Europa: Amsterdam, Rotterdam en Antwerpen.”

Daar bestaat de kerk al eeuwen. Wat kunt u bijdragen?

„We merken dat als juist wij, Joden, het Evangelie verkondigen in deze historisch beladen steden, het moeilijk is voor mensen om niet te luisteren. Gods boodschap van vergeving en eeuwig leven te verkondigen in steden van waaruit zo velen van ons zijn weg­gevoerd en gestorven: dat is pas echt „leven uit de doden.” Komende zomer gaan teams aan het werk in Berlijn en Boedapest, en in 2015 hebben we Nederland op het oog, met name Amster­dam. Ik zou christenen willen oproepen om voor onze campagne te bidden of waar mogelijk mee te doen.”

U moedigt christenen aan om onder Joden te getuigen?

„Zeker! God gebruikte vaak niet-Joodse christenen om Joden tot geloof te brengen. Als God het Joodse volk op je pad bracht: bid dan voor hun heil en wees bereid te spreken over de grootste Jood Die ooit geleefd heeft: de Messias Yeshua. Onze organisatie biedt materiaal en toerusting aan om hierbij te helpen. Bovendien hoef je er niet voor naar Israël: Berlijn is voor jullie al dichtbij.”

Europa heeft bloed aan zijn handen. Verkeren wij wel in de positie om met Joden over Jezus te spreken?

„Natuurlijk! Juist het zwijgen over Jezus, ook al is het uit schaamte over de Holocaust, versterkt juist de leugens die Joden geloven: dat Jezus de vijand van mijn volk is, en het Nieuwe Testament antisemitisch. Christenen moeten uitleggen dat gruwelen tegen Joden „in de Naam van Jezus” zijn begaan door zondige mensen die volledig in strijd gehandeld hebben met alles wat Jezus leerde. Vertel hun als christen het echte Evangelie!”

Is evangelisatie onder Joden zwaar werk?

„Dat wel, en soms ook gevaarlijk. Over antisemitisme gesproken: in Hongarije bijvoorbeeld merken we openlijk verzet tegen ons werk, al zodra we ons op straat begeven. Maar de resultaten zijn altijd de moeite en risico’s waard. Het mooie is: er zijn altijd Joden te vinden die openstaan voor de goede boodschap. En wat de antisemieten betreft: alleen het Evangelie kan een hart vol haat veranderen in een hart vol liefde. Laat ze het goede nieuws dan maar horen van Joodse lippen.”

Moet je Joods zijn om bij Jews for Jesus te werken?

„Het helpt wel, maar hoeft niet: al onze zendelingen zijn ofwel Joodse gelovigen zoals ik, of getrouwd met Joodse gelovigen. Maar veel ondersteunend personeel is niet-Joods. En sowieso zijn alle christenen welkom om mee te doen met ons evangelisatiewerk.”

Sommige christenen zijn kritisch op evangelisatie onder Joden. Zij zijn immers nog steeds Gods eigen volk?

„Het klopt dat wij Joden Gods volk zijn, door Hem uitgekozen. Maar dat betekent niet dat automatisch ieder van ons gered is. We kunnen Gods boodschap van redding niet geloven totdat we haar echt horen.

Als verkondiging onder Joden niet nodig zou zijn, waarom zegt Jezus dan tot een uitsluitend Joods publiek: „Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven; niemand komt tot de Vader dan door Mij?” En waarom zou Petrus, de apostel onder de Joden, tegen de Joodse leiders zeggen: „De zaligheid is in geen ander dan in Yeshua, Jezus?””

Men stelt: de Joden hebben het Oude Testament immers al?

„„Jullie onderzoeken de Schriften”, zegt Jezus –dat is het Oude Testament– „en denken in dezelve het eeuwige leven te hebben, maar deze spreken van Mij.” En Johannes 5: „Als je in Mozes geloofde, zou je in Mij geloven, want hij schreef over Mij.”

Met de term ”zending onder Joden” hebt u dus geen problemen?

„Verre daarvan. Ik wenste dat christenen op dit vlak meer durf toonden. De belangrijkste ”missie” voor mijn volk –en voor alle mensen– is het laten horen van het Evangelie van Jezus Christus, de Joodse Messias.”

Een ander christelijk geluid: wanneer de Messias terugkomt, zal Hij geen vreemde voor de Joden zijn, en vice versa.

„Zowel Joden als alle anderen worden opgeroepen: Geloof nú in Hem, niet wanneer Hij terugkomt. Bijna 2000 jaar geleden lag de last voor het redden van Joden al op het hart van de Jood Paulus, zo schrijft hij in de Romeinenbrief. Dat is ook de last van Joden voor Jezus. En ik hoop dat het ook de last wordt van alle Nederlandse broeders en zusters in Christus.

Natuurlijk: christenen zijn vaak bang om aanstoot te geven, om geen respect of liefde te tonen. Maar moet je dan zwijgen over de mogelijkheid tot redding? Dat draagt juist bij aan de geestelijke vernietiging van Joden.

Geloof me: het meest liefdevolle dat een christen voor mijn volk kan doen is te bidden, hun het Evangelie vertellen of daar op wat voor manier ook aan bij te dragen.”

Avi Snyder

Avi Snyder (1951) werkt sinds 1978 voor de Amerikaanse organisatie Jews for Jesus (JfJ). Hij is directeur voor Europa en het voormalige Oostblok en woonde de afgelopen dertig jaar in diverse Europese en Russische steden.

Snyder studeerde na zijn bekering tot het christelijk geloof theo­logie en missiologie aan Fuller Theological Seminary in Californië, Verenigde Staten. Hij schreef diverse artikelen en het boek ”Uit­verkoren. De unieke roeping van Israël” (verkrijgbaar in het Duits).

Met zijn vrouw Ruth heeft hij één zoon en twee dochters.