Groot was de dag van de schepping van de wereld, toen God de gehele aarde uit niets heeft voortgebracht. Groot was ook de dag van de zondvloed, toen Hij de aarde, met alles wat daarop was, met de wateren bedekte. Groot was ook de dag van de ondergang van Sodom en Gomorra, die door het vuur van de hemel werden verwoest. Groot was ook de uittocht van de kinderen Israëls uit Egypte, en hun wegvoering naar Babel.Maar boven al deze wonderen uit stijgt de zalige dag toen de Zoon van God, ja, God Zelf mens werd. Ja, een mens uit de mens. Daar zien we dat de Almachtige onze zwakheid aanneemt. Ja, Hij Die daar dondert in de wolken, schreit nu in de wieg. Hij Die door de hemel der hemelen niet kan worden omvangen, Hem ziet u in doeken gewonden, liggende in een kribbe.

Dit nu was een zaak die onbetamelijk was om in een hoek te geschieden, of in stilte verzwegen te worden. Daarom laat God Zijn Zoon in de wereld komen door de beschrijving van de keizer. Hij doet deze geboorte ook prediken over de wereld en zendt daarom Zijn gezanten van de hemel om die heerlijke melding te doen aan de herders op het veld. Deze boodschap wordt niet gezonden tot gekroonde hoofden, zoals keizer Augustus en koning Herodes, maar aan eenvoudige herders op het veld in de landstreek van Bethlehem.

A. Bruynvisch, predikant te Zierikzee (Het Heil des Heeren, 1679)