In landen als Eritrea, Irak en Sri Lanka zijn de omstandigheden in het achterliggende jaar „ernstig en snel verslechterd”, aldus de commissie. Christenen in Afghanistan, Bhutan, China, India, Noord-Afrika en Somalië hebben het „zeer moeilijk”, terwijl het in Bangladesh, Wit-Rusland, Indonesië, Pakistan en Turkmenistan „van kwaad tot erger gaat.” „Niet te tolereren” is volgens de WEA de situatie in Iran, Laos, de Maldiven, Noord-Korea, Saudi-Arabië en Vietnam.

Christenen in Ivoorkust, Centraal-Sulawesi en Papoea (Oost-Indonesië) gaan dagelijks gebukt onder de angst dat de conflicten opnieuw zullen losbarsten. Met name in Centraal-Sulawesi en Papoea bevinden zij zich in een bijzonder kwetsbare positie. Een recent rapport van de hand van onderzoekers van de Lowenstein International Human Rights Clinic (Yale Law School) bevestigt de misdaden tegen de mensheid in deze gebieden - de mogelijkheid dat christenen hier massaal vermoord zullen worden, is „zeer reëel.”

In China, Egypte en Sudan wachten christenen af, meldt de commissie. „Zij vragen zich af wat het nieuwe jaar hun brengen zal. Zal de Chinese president Hu hervormingen bewerkstelligen? Gaan de onlangs vrijgelaten militante moslims in Egypte terreuracties uitvoeren? Kan Sudan eindelijk, na twintig jaar van jihad (heilige oorlog, red.), vrede en herstel tegemoet zien?”

Maar er is meer, zegt de WEA. „Christenen, Joden en moslims in Frankrijk vragen zich af hoe ver het fundamentalistische secularisme zal gaan en voor hoeveel problemen dit gaat zorgen. Bijvoorbeeld: als reactie op het dragen van hoofddoeken door moslimmeisjes wil de Franse regering alle opvallende religieuze symbolen op scholen verbieden. Ook christenen zullen hiervan de gevolgen ondervinden.”

In Australië brengt de wet raciale en religieuze tolerantie christenen in moeilijkheden. Zo klaagden moslims in de staat Victoria twee christenen, onder wie een predikant, aan die een seminar over de islam hadden georganiseerd. De moslims beschuldigen hen van het beledigen van de islam. Elders in het land wil een transseksuele ”heks” een burgemeester voor de rechter dagen omdat deze predikanten aangemoedigd zou hebben tegen de „macht van de boze” te bidden.

Heidense religiositeit is, constateert de commissie godsdienstvrijheid, op veel plaatsen in de wereld in opmars. Op scholen in Zuid-Afrika is onderwijs in de Afrikaanse natuurgodsdiensten inmiddels verplicht. In de VS wint de uit Afrika afkomstige, occulte voodoogodsdienst steeds meer aanhang.

Christenen, Joden en moslims in Canada stellen zich de vraag of de erkenning van de sharia in hun land (moslims willen hun eigen islamitische rechtbanken oprichten, red.) niet tot een radicalisering van de islam zal leiden. Christenen, Joden en moslims in andere westerse landen vragen zich af of de wettelijke veranderingen in Frankrijk en Canada geen precedent zullen scheppen.

Overal in de moslimwereld, van Mauritanië tot Mindanao, vrezen christelijke minderheden een verdere opkomst van de islam. „De islamitische geestdrift neemt niet alleen in moslimlanden toe, maar ook in islamitische minderheidsgroepen in het Westen”, signaleert de WEA.

De Internationale Organisatie voor Mensenrechten (IGFM) wijst erop dat christenen in zo’n veertig landen juist deze dagen bijzonder gevaar lopen. Zo werden in Vietnam in de achterliggende zes jaar kerstsamenkomsten van christenen onder het Hmong-volk in Noord-Vietnam systematisch verstoord.

De IGFM herinnert er verder aan dat in Noord-Korea duizenden christenen de kerstdagen in concentratiekampen moeten doorbrengen. „Ze worden als een bijzondere bedreiging gezien voor het regime van Kim Jong Il en net zo lang gefolterd totdat ze hun geloof verloochenen.” In Eritrea worden nog altijd zo’n 300 christenen vastgehouden in ondergrondse cellen. Reden: ze zijn lid van een evangelische gemeente.

Vorige week publiceerde ook het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken zijn jaarlijkse rapportage over de vrijheid van religie wereldwijd (zie www. state.gov/). „Verschillende breed geaccepteerde internationale instrumenten ten spijt leeft een groot deel van de wereldbevolking in landen waar het recht op vrijheid van godsdienst is ingeperkt of verboden”, schrijft het ministerie. „Miljoenen mensen leven onder totalitaire of autoritaire regimes. Sommige daarvan zijn wreed ten opzichte van minderheidsgroeperingen of niet-toegestane religies; andere tolereren, sterker nog: stimuleren vervolging of discriminatie.” Weer andere regeringen hebben wetten of beleid aanvaard waardoor de ene religie bevoordeeld wordt boven andere.

Als landen met totalitaire regimes noemt de rapportage Birma, China, Cuba, Laos, Noord-Korea en Vietnam. „Landen van bijzondere zorg” zijn voor het ministerie China, Iran, Noord-Korea en Sudan.