Toen Calvijn Genève moest verlaten omdat de libertijnse partij zich niet wilde conformeren aan zijn reformatieprogramma, vertrok hij in september 1538 naar Straatsburg. Daar vond hij ook zijn geliefde Idelette. In augustus 1540 vond de huwelijksbevestiging plaats onder leiding van Willem Farel.

De wieg van Idelette de Bure stond in Luik. Haar geboortejaar wordt geschat in het jaar 1505 of 1506. Haar vader was een welgesteld handelaar in leder en bont. Ze trouwde met Jean Stordeur, die het beroep van draaier in de meubelbranche uitoefende. Deze behoorde bij de wederdopers, maar waarschijnlijk niet tot het fanatieke soort. Omdat Idelette niet in de kerk trouwde –die had ze de rug toegekeerd door zich bij de wederdopers aan te sluiten– werd ze wel voor prostituee uitgemaakt, zo lezen we in een brief van Calvijn aan Farel (21 augustus 1547).

Toen het echtpaar rond 1533 naar Straatsburg uitweek vanwege de vervolging in eigen land, sloot het zich aan bij de Franse gemeente, waar Johannes Calvijn voorging. Bij een pestepidemie bezweek haar man. Idelette bleef over met haar zoon Jean en dochter Judith. Waarschijnlijk heeft Calvijn bij het rouwpastoraat kennisgemaakt met dit zwaar getroffen gezin.

Zes weken na de huwelijksluiting met Idelette werd Calvijn ziek. Hij schreef aan Farel: „Ik was zo verzwakt dat ik mijn hand bijna niet kon oplichten. Opdat ons huwelijk niet te gelukkig zou zijn, heeft God haastig onze vreugde getemperd opdat deze de maat niet te buiten zou gaan.”

Een jaar na hun huwelijk vertrok Calvijn weer naar Genève, waar men hem vroeg de herdersstaf weer op te nemen. Calvijn en Idelette betrokken een mooi huis met uitzicht op de bergen en het Meer van Genève. Het pastorieleven van Idelette was evenwel geen idylle.

Idelette is een vrouw geweest die in eenvoud haar weg ging. Van haar is niet meer bekend dan dat ze een vrouw op de achtergrond was, een gastvrouw voor allerlei vreemdelingen en collega’s. En dat ze ook wel de armen en nooddruftigen in de gemeente opzocht en natuurlijk de grote steun en toeverlaat was voor haar man, die zo vaak lichamelijke klachten had.

Het huwelijk tussen Calvijn en Idelette is niet kinderloos gebleven. Driemaal moesten ze echter hun zuigeling aan de dood afstaan.

In augustus 1548 werd Idelette ernstig ziek. Op 29 maart 1549 overleed ze. Haar laatste woorden waren: „O zalige opstanding, o God van Abraham en van al onze vaderen! Uw volk heeft vanaf het begin en in alle eeuwen op U vertrouwd. Niet een is beschaamd geworden. Ook ik zal uitzien naar Uw zaligheid.”

„Mijn Deborah”, noemde Johannes Calvijn, spelend met haar naam, de godvrezende Idelette. Na de dood van Idelette leefde de reformator nog vijftien jaar. Hertrouwd is hij nooit.

Idelette de Bure, echtgenote van Calvijn (Daniël, 19-02-2009)

Een echtvriendin: Idelette van Buren (2) door M. A. van den Berg (Reformatorisch Dagblad, 25-03-2005)

Een echtvriendin: Idelette van Buren (1) door M. A. van den Berg (Reformatorisch Dagblad, 18-03-2005)

Idelette van Bure - in de schaduw van Calvijn (Criterium, 01-10-1991)