De rechtbank legde levenslang op, omdat de man volgens haar ook nog iemand anders heeft geprobeerd te doden. De rechtbank achtte ook bewezen dat de Hagenaar een zwakbegaafde man heeft verkracht en dat hij een gewapende overval pleegde op een juwelier in Rotterdam.

Het feit dat de veroordeelde sinds 1990 bijna onafgebroken in gevangenissen en inrichtingen heeft gezeten, rekende de rechtbank ook mee. Hij is eerder veroordeeld voor verkrachtingen (onder meer van een 11-jarige meisje), poging tot verkrachting, diefstal met geweld, afpersing en bedreiging. In de gevangenis stak hij een medegedetineerde neer. Sinds 1999 verbleef de man in een tbs-inrichting. Op 16 december 2002 keerde hij niet terug van proefverlof, 16 januari 2003 vermoordde hij de bejaarde Hagenaar Piet van Harpen.

De moord op Piet van Harpen baarde opzien toen bekend werd dat deze was gepleegd door een ’ontsnapte’ tbs’er. Onder meer naar aanleiding van deze zaak drong de LPF bij het kabinet aan op beperking van de vrijheid van tbs’ers.

Ondanks de waslijst aan misdrijven en veroordelingen heeft de rechtbank overwogen of het niet beter zou zijn de man twintig jaar cel op te leggen en tbs met dwangverpleging. Maar de rechters kwamen tot de conclusie dat inmiddels wel is gebleken dat lange celstraf en psychische behandeling bij hem nutteloos zijn. „De kans op herhaling lijkt, alle straffen en maatregelen ten spijt, op geen enkele wijze verminderd te kunnen worden”, stelde de rechtbank.