„Nog steeds veel onbegrip in de reformatorische kerken over autisme”
GOUDA. Er is nog steeds veel onbegrip in de reformatorische kerken over autisme. Dat zei dr. Hanneke Schaap-Jonker, deskundige op het gebied van autisme en geloof, gisteravond tijdens de presentatie van een brochure ”Autisme thuis, over gezin, geloof en kerk” door het platform Autisme in de kerk.
Het platform Autisme in de kerk bestaat uit Eleos, SGJ Christelijke Jeugdzorg en de ouderverenigingen dit Koningskind, Helpende Handen en Op weg met de ander.
In de brochure vertellen negen ouderparen hun soms moeizame ervaringen op het gebied van godsdienstige opvoeding van hun kind(eren) met een autismespectrumstoornis (ASS).
Dr. Schaap, universitair docent godsdienstpsychologie aan de Rijksuniversiteit Groningen, las in de brochure een „aanklacht tegen de christelijke gemeente.” Ouders worden, ondanks allerlei publicaties over geloof en autisme, nog steeds niet gehoord.
Schaap adviseerde de ruim 120 aanwezigen, vooral ouders van een kind met autisme, zichtbaar te blijven in de gemeente. „Zoek een ouderling of een ander gemeentelid op die wel openstaat voor mensen met autisme. Juist de kerk weet van de gebrokenheid. De Heere Jezus heeft die gebrokenheid op Zich genomen en overwonnen.”
Tijdens de forumbespreking kwam onbegrip ten opzichte van autisme in het onderwijs naar voren. Een vader vertelde dat een docent had gesuggereerd dat zijn zoon, met autisme, „niet zo principieel” zou zijn, terwijl deze wel degelijk bezig is met geloofszaken. De forumleden adviseerden hem zo open mogelijk te zijn.
Schaap adviseerde de ouders om zo veel mogelijk met het kind aan de normale kerkelijke activiteiten deel te nemen. „Durf te vragen. Alle kinderen zijn kinderen van de gemeente. Het is belangrijk om de liefde van God dicht bij het kind te brengen. Wees vrijmoedig, ook als het kind door de bank stuitert. Laat het gebeuren. Laat de mensen maar denken.”
Ook stimuleerde ze kinderen met autisme zo veel mogelijk naar de normale catechese te laten gaan. „Probeer je kind in de gewone groep te houden.”
Schaap gaf de ouders praktisch advies, zoals om het zogenaamde vijfvingergebed te bidden: God prijzen (duim), schuld belijden en vergeving vragen (wijsvinger), voor anderen bidden (middelvinger), danken (ringvinger) en vragen wat we nodig hebben (pink).
De godsdienstpsychologe miste in de brochure de boosheid op God. Kinderen met autisme hebben vaak te maken met afwijzing op school en in de kerk en worstelen met de vraag waarom God hen zo heeft gemaakt. „In de Psalmen komen we die klacht ook tegen: Waarom? En: Wanneer gaat U wat doen?”
Ga naast je kind staan, adviseerde Schaap. „Zet tegenover de boosheid iets anders. Laat in je gedrag zien Wie God voor je is. Maak concreet Wie God in jouw leven is.” De universitair docente citeerde Romeinen 14: 7 en 8 toen ze wees op „het grote doel” van het menselijk bestaan: „Niemand van ons leeft immers voor zichzelf, wij leven voor de Heere.”
www.sgj.nl/thema-avond-autisme