Zes jaar geleden hoorde Danmaya voor het eerst het Evangelie. Een christelijke vriend deelde zijn geloof met haar en Danyama kwam tot geloof. Als hindoe had ze jarenlang geprobeerd om de goden tevreden te stellen, maar nu voelde ze de ware liefde van Jezus Christus in haar hart. Toen ze haar man vertelde over haar bekering tot het christendom, zei hij dat ze het voor zichzelf moest houden. Hij wilde geen smet brengen op hun familie die hoog in rang stond.

Een jaar na haar bekering wilde Danmaya zich graag laten dopen, aldus hulporganisatie SDOK, die haar levensverhaal heeft opgetekend. Haar man was het daar niet mee eens. „Dit hoort niet bij ons,” zei hij. „Geef je geloof op, anders zal ik je verlaten.” Na haar doop werd Danmaya door haar man uit huis gezet. Hij trouwde met een andere vrouw. Zelfs Danmaya’s ouders wilden niets meer met haar te maken hebben als ze haar geloof niet zou opgeven. Danmaya werd opgevangen door broeders en zusters uit haar gemeente.

Danmaya vertelt: „In het begin voelde ik veel bitterheid richting mijn man. Maar later kwam ik tot de ontdekking dat als ik Gods weg wil gaan, ik mijn man moet vergeven. Welke vervolging er ook komt, zelfs al moet ik sterven voor mijn geloof, dan zal ik daarna eeuwig met Jezus Christus in de hemel leven. Die hoop houdt me sterk. Ook de Heere Jezus werd niet begrepen en bespot. Hij betaalde de ultieme prijs en kent daardoor ook ons lijden als geen ander. En wanneer het lijden ondraaglijk lijkt, dan kunnen we vertrouwen op Gods Woord waarin Hij zegt: „En wij weten dat voor hen die God liefhebben, alle dingen meewerken ten goede, voor hen namelijk die overeenkomstig Zijn voornemen geroepen zijn” (Romeinen 8:28).