De geestelijken bespraken in de Franse hoofdstad kwesties als de historische betekenis van paus Johannes Paulus II en de noodzaak de herinnering aan de holocaust levend te houden. Het was volgens het Europees Joods Congres (EJC), de organisator van de bijeenkomst, voor het eerst dat de Joodse en rooms-katholieke geloofsgemeenschappen in Europa een dergelijke samenkomst hielden. Het idee voor de conferentie ontstond ten tijde van het pausbezoek aan het Heilig Land in het rooms-katholieke jubeljaar 2000.

Israel Singer, hoofd van het Joods Wereld Congres, noemde de conferentie „een unieke ontmoeting”, omdat „met elkaar en niet tegen elkaar” werd gepraat. Hij concludeerde dat de dialoog door de bijeenkomst -in de „herfst van het leven van de paus”- duidelijk een kans heeft gekregen. In een verklaring die gezamenlijk werd genoemd, maar in feite afzonderlijke commentaren van beide geloofsgemeenschappen bevat, bevestigen de rooms-katholieke leiders hun afwijzing van iedere vorm van antisemitisme. „Christendom kan en mag nimmer worden gebruikt ter rechtvaardiging van geweld in woord en gebaar tegenover Joden.”

Van Joodse zijde wordt opgemerkt dat er sprake is van „een opleving van gewelddadige anti-Joodse retoriek onder het mom van nieuwe semantische vormen.” Frans-Joodse leiders hebben de afgelopen maanden hun bezorgdheid uitgesproken over het toenemende geweld tegenover Joodse instellingen in Frankrijk, zoals synagogen en seminaries. Veel geweld wordt toegeschreven aan moslimjongeren die met hun daden zouden reageren op de ontwikkelingen in het Midden-Oosten.