Christenen weten dat de dood het einde niet is. Zij geloven dat na het sterven God het oordeel over het leven van een mens velt. De Bijbel wijst daarbij twee mogelijkheden aan: of het oordeel is positief, of het is negatief. En dat gebeurt bij ieder mens, niemand uitgezonderd. Zo spreekt de Bijbel er over.

Mensen willen graag weten hoe dat finale oordeel van God uitvalt. Sterker, vaak denken ze dat ook met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid te kunnen vaststellen. Dat ze zich daarbij kunnen vergissen, zullen ze in een gesprek wel toegeven, maar feitelijk geloven ze dat vaak niet. Althans, daar is hun gedrag niet naar. Terwijl ook uit de Bijbel valt af te leiden dat mensen er soms ook goed naast zitten. Wat zullen vele vrome Joden die niet op Golgotha aanwezig waren gedacht hebben van het eindoordeel over de beide moordenaars aan het kruis? Waarschijnlijk waren zij er stellig van overtuigd dat beiden voor eeuwig veroordeeld waren. Terwijl de groep die bij het kruis stond, hoorde dat Jezus de ene moordenaar –ondanks zijn verschrikkelijke misdaad– genade verleende.

Zo past het ons ook niet om iets te zeggen over het oordeel dat mevrouw Borst heeft getroffen. Zij is op gruwelijke wijze vermoord. Het gaat echt ver over de schreef als dit als ”verdiend” wordt gezien. Evenzo is het niet aan ons mensen om te bepalen wat het finale oordeel over haar leven was.

Dat Borst als minister zich sterk heeft gemaakt voor legalisering van euthanasie, is een feit. Dat christenen dat op grond van Bijbelse normen afkeuren, is evenzeer een feit. En terecht. De Bijbel leert dat mensen het leven niet in eigen hand mogen nemen. Dat is een diepe overtuiging. Dat minister Borst na afloop van het debat de woorden ”het is volbracht” in haar mond nam, is ook waar. Maar het is evenzeer waar dat ze die woorden heeft teruggenomen omdat ze besefte dat ze daarmee christenen erg griefde. Het is dan ook volstrekt misplaatst om die haar nadien nog na te dragen.

Het is legitiem dat er over het publiek optreden van de vroegere minster een moreel oordeel wordt geveld. Dat doet elke burger. De een vindt dat goed, de ander slecht. Christenen hebben haar politieke handelen sterk afgekeurd. Daar was alle reden toe als men de Bijbel serieus wil nemen. Maar dat is echt iets anders dan met ons beperkte verstand zeggen wat het finale oordeel over haar leven is geweest. Dat past niet.

Christenen zullen dat (moeten) beseffen. Als ze even nadenken over hun eigen gedrag, zullen ze snel inzien dat ze niets hebben om zich beter dan minister Borst te voelen. Elk mens moet van genade leven, dat is de diepe overtuiging van ieder christen. Wie daar even over nadenkt, zal geen behoefte hebben om met ook maar een vinger te wijzen naar een ander, ook niet naar een minister die een euthanasiewet heeft geregeld.