In een verzorgingshuis in Hoek van Holland ontvingen de bewoners haar nog met applaus, in woonzorgcentrum Laurens de Schans in het Rotterdamse Delfshaven schuift Hannie van Leeuwen gewoon aan. Ze heeft gebak meegenomen, maar haar leeftijdsgenoten kijken even de kat uit de boom.

Dat duurt niet lang, al snel hebben ze het hoogste woord. „Nee, laat me even uitpraten”, krijgt Van Leeuwen te horen als ze weerwoord wil geven aan de bezoekster van de dagopvang die klaagt dat er van haar pensioen te veel aan de strijkstok blijft hangen.

Een luisterend oor heeft Van Leeuwen zeker bij de bezoeken die ze de afgelopen weken bracht aan verzorgingshuizen in Rotterdam. Gisteren was de laatste dag van Hannie-On-Tour, zoals de CDA-jongeren deze campagne-activiteit noemen. Maar ze zal de bewoners zeker niet naar de mond praten, zegt Van Leeuwen tijdens de lunch in een café een eindje verderop. „Ik kom met een eerlijke boodschap.”

AOW

De dames mogen bij de koffie dan wel klagen over de hoogte van de AOW of de pensioenen, Van Leeuwen vindt dat ouderen niet aan potverteren mogen doen. „Ik was een van de eersten die binnen het CDA de pensioenen ter discussie stelde.” Ook jongeren moeten een goed pensioen kunnen opbouwen. Ze vindt dat de pensioenleeftijd al veel eerder omhoog had gemogen. Ook haar eigen partij heeft daar te lang mee gewacht, vindt ze.

En bezuinigingen op de AWBZ, waaruit ook de dagopvang van Laurens de Schans betaald wordt? „Ze moeten niet op ons bezuinigen”, krijgt Van Leeuwen te horen. „De mensen die geld hebben, daar moeten ze op bezuinigen! Ze pikken alles van je af.” Omdat de klaagster een pensioentje heeft, moet ze de dagopvang tegenwoordig zelf betalen, vermoedt ze, terwijl ze er vroeger nog AWBZ-geld voor kreeg.

„Nee, schat”, wijst een van de personeelsleden haar terecht. „Dat komt omdat je te gezond bent, niet omdat je pensioen hebt.” Het is precies wat Van Leeuwen ook bedoelt: de 
zorg moet er echt zijn voor de mensen die het nodig hebben. De ouderen moeten inzien dat de kosten te snel en te hoog opliepen en dat er wel ingegrepen moest worden.

Chaos

Maar de andere kant van haar verhaal kan Van Leeuwen aan de koffietafel ook kwijt. Het kabinet van VVD en PvdA verlangt van ouderen dat ze langer thuis blijven wonen, maar snijdt te snel en te fors in de thuiszorg, houdt ze de mensen in Laurens de Schans voor. Ze voorspelt chaos. „Veertig procent is echt te veel.” Van Leeuwen houdt het op hoogstens 25 procent en uitstel met een halfjaar, of zelfs een jaar.

Eigenhandig

Bij de lunch treft ze even later Ruben Mink, scheidend CDA-fractievoorzitter in de Rotterdamse gemeenteraad. Ze vraagt hem of hij verwacht dat ze als lijstduwer met voorkeurstemmen in de gemeenteraad belandt, maar Mink weet alleen dat zijn moeder al haar vriendinnen in Rotterdam heeft gebeld met het advies op Van Leeuwen te stemmen.

Van Leeuwen neemt zeker plaats in de raad, heeft ze al duidelijk gemaakt na kritiek op haar lijstduwerschap. Dus zou het zo maar kunnen dat ze zich er eigenhandig voor kan inzetten om in ieder geval in Rotterdam de gevolgen van de zorgbezuinigingen te verzachten.