„Noach was een rechtvaardig, oprecht man, in zijn geslachten. Noach wandelde met God.”

Welke verontschuldigingen godde­lozen ook inbrengen, toch zal in de dag van het oordeel een getuigenis hen veroordelen. Zo was het in de dagen van Noach, waarvan wij lezen: „Door het geloof heeft Noach, door goddelijke aanspraak vermaand zijnde aangaande de dingen die nog niet gezien werden, en bevreesd geworden zijnde, de ark toebereid tot behoudenis van zijn huisgezin; door welke ark hij de wereld heeft veroordeeld, en is geworden een erfgenaam der rechtvaardigheid, die naar het geloof is” (Hebr. 11:7).

Hoewel de ongerechtigheid mode is geworden, en hoewel in onze dagen de stroom van ongerechtig­heid buiten zijn oevers treedt, toch zijn er nog enkelen die voor geen tienduizend werelden de zondige vrijheid durven of willen nemen die anderen zich veroorloven. De weg en de wandel van de rechtvaardigen veroordelen de weg van de afwijkers.

Hoe hoog de ongerechtigheid in onze dagen zich ook verheft, laat toch niemand beweren dat hij niet beter kan zijn omdat hij in zo’n kwade tijd leeft. Hoe hoog de stroom van goddeloosheid ook rijst, zodat hij alles dreigt mee te sleuren, toch zijn er mensen die als uitzonderingen staande blijven.

Helaas volgen ook velen de waarheid zolang het hun gemakkelijk valt, maar zij hebben geen hart om tegen de stroom in te gaan. Zulken leven –bijzonder in een tijd van verval– niet tot eer van God op aarde.

Thomas Boston, predikant te Ettrick

(”The whole works”, 1848)