Een oud harmonicahek, vroeger gebruikt voor spoorwegovergangen, geeft toegang tot een perceel in de polder met opmerkelijke objecten. Langs oude, verroeste kinderfietsjes met lenteviooltjes gaat het naar de stolpboerderij. Irma Appel (53) roept echtgenoot Frank (55) uit zijn kantoortje: een Volvostadsbus die als het ware de schuur uitrijdt.

Binnengekomen, zitten gast en echtpaar op hergebruikte, rode NS-bankjes. De tafel is een houten plank met daarop een verkeersbord. Verderop staat de ribbelbus van Citroën: rood vanbuiten, geel vanbinnen. Het is de keuken. Alles is vervoer hier.

Motor in huis

Het begon allemaal zo’n dertig jaar geleden, in een rijtjeshuis in een nabijgelegen dorp. Frank: „Ik parkeerde mijn motor altijd in huis. Aangezien wij de kookluchtjes van de buurvrouw roken, rook zij de olielucht van de motor. Dat vond ze niet leuk.”

Het is Frank die gek is van vervoersmiddelen. Irma: „Ik heb helemaal niets met autorijden.” Het tweetal kocht in 1986 de stolpboerderij in de polder van Hoogwoud. Al snel haalden ze uit de VS een verlengde Cadillac Fleetwood Limousine 75 uit 1958, zwart. Die kreeg onderdak in de boerderij.

Dubbeldeksbus

„Toen wilde ik een dubbeldekbus”, vertelt Irma. Die vonden ze in Haarlemmerliede, en reden ze als het ware de achterkant van de boerderij in. Bovenin slaapt het echtpaar; zonder gordijnen. „In de zomer staan we gewoon eerder op”,vertelt Irma.

De Citroën volgde, werd een keuken. Ook een pimpelpaarse Lamborghini –V12-motor, 300 kilometer per uur– kreeg een plaats in het woonvertrek. Net als een vliegtuigtrap, die naar de zithoek leidt, en een cabine van een Leylandtruck waarin Irma kantoor houdt,

Buiten kwam het grotere werk: trams, een trein, een Tsjechische Mig-15 boven op een asfaltwals, een DAF-bus, een Fordvrachtwagentje, een tramwachtplaats, een varend bevoorradingswinkeltje, verkeersborden. Alles piekfijn onderhouden door Frank en Irma.

Uiteraard kregen de Appels het aan de stok met de overheid. Franks werkwijze: „Eerst plaatsen, de vergunning kwam later wel.” De burgemeester van de gemeente Opmeer bezocht de boerderij. Irma: „Toen hij de Cadillac zag, was hij helemaal verkocht. Mannen en auto’s, hè.” Sindsdien gedoogt de gemeente de stalling van de voertuigen op het perceel en hielp zelfs mee een landelijke inspecteur van ruimtelijke ordening af te poeieren.

Omdat Irma de nodige rondleidingen verzorgde, besloot het echtpaar tien jaar geleden een bed and breakfast te starten in de trams. Dat was wel weer lastig. Ze bouwden een maquette van LEGO en de perceelbestemming werd gewijzigd in toerisme.

„Heb je de ba(n)dkamer al gezien?” vraagt Frank. Een grote trekkerband vang het water van de douche op. De wasbakken zijn gehuld in twee identieke autobanden. „Irma verzorgt de details.” Frank wijst op de bandensporen op het plafond.

Blauwe Engel

Buiten siert een kop van de Blauwe Engel, een trein uit 1953, het nagebouwde tramwachthuisje. „Die kop had ik eerst aan de voorkant van de boerderij geplaatst”, vertelt Frank. Er was een buurman die daartegen bezwaar maakte.” Grijnzend: „Nu, ik heb ’m verplaatst. Kan hij er de helft van het jaar tegenaan kijken, als er mais geen op de velden staat.”

Frank haalde in 2006 een huzarenstukje uit om de hele Blauwe Engel naar de Noord-Hollandse stek te vervoeren. Hij legde zelfs een stuk rails aan om de wagons op de juiste plek te krijgen.

Twee trams en een trein huisvesten de kamers van de bed and breakfast. Elk heeft een eigen stijl, verwijzend naar de kleur en nationaliteit van voertuigen van de Appels: rood/Engels naar de dubbeldeksbus, blauw-zwart/Amerikaans naar de Cadillac, paars/Italiaans naar de Lamborghini en blauw/Frans naar een Citroën. Topper is de brede oranje/Mexicaanse kamer in het achterstel van de Blauwe Engel.

Na een tv-uitzending over de B&B nam niet alleen het aantal gasten toe tot 500 per jaar, maar ook de algemene belangstelling. „Er was hier een kijkersfile.”

Te koop

Sinds vorig jaar staat het bijzondere complex te koop, voor 1 miljoen euro. Het stel had een mooi Portugees landhuis gezien, en smeedde serieuze plannen om het bedrijf in het warme land voort te zetten, zónder voertuigen. Het perceel is echter niet zo courant; er kwamen nul kijkers.

De droom vervloog toen een Belg het beoogde huis kocht. Daarom richten de Noord-Hollanders zich voorlopig weer op de uitbouw van hun B&B, hoewel die nog altijd voor 1 miljoen euro te koop staat. „We zijn bezig de groene DAF-bus in te richten als zomerverblijf. Dan kunnen we gasten opvangen in de boerderij.” Nu gebruikt poes Davidson –maatje Harley werd overreden– de bus nog, als schuilplaats tegen de witte herders, Alfa en Romeo.

Tijd voor afscheid. Frank moet voor zijn bouwbedrijf weg, Irma moet aan de slag voor de voorbereiding van een feest in de boerderij. Een reus, gemaakt van zwart rubberbanden, met Flipje Tiel en het Michelinmannetje op zijn schouder, zwaait de gast uit.