SGP-jongeren verwaarlozen ten onrechte conservatisme
Met hun nieuwe kernideeën vervreemden de SGP-jongeren zich onnodig van het conservatisme, betoogt mr. Cor Verkade.
Zolang het met voldoende kritische bezinning gebeurt, is het goed dat de SGP met de tijd meegaat. Maar je kunt overdrijven. De SGP-jongerenorganisatie heeft kennelijk nu alweer de behoefte om haar kernideeën uit 2009 opnieuw te formuleren. Het leidde tot Kernideeën 2.0 (RD 5-2).
Uit de inhoud ervan valt op te maken dat de SGP-jongeren met hun tijd meegaan. Oud-SGP-jongerenvoorzitter Kloosterman wijst er in de videoboodschap bij de presentatie terecht op dat het begrip ”theocratie”, tot voor kort het kernbegrip om SGP-gedachtegoed te duiden, in de notie angstvallig wordt vermeden.
Jammer ook dat de huidige SGP-jongerenvoorzitter, Kranendonk, nadrukkelijk afstand neemt van het conservatisme. „Conservatisme biedt weinig extra’s”, zo stelt hij. Ik krijg haast de indruk dat de conservatieve inhoud van de versie uit 2009 dé reden is om de kernideeën te herformuleren.
Omdat Kranendonk mogelijk niet helemaal op de hoogte is van wat conservatisme inhoudt, zou ik hem er graag op willen wijzen dat het conservatisme de enige politieke stroming is die net als SGP-jongeren uitgaat van een realistisch mensbeeld. De mens is geneigd tot alle kwaad, zo leert het conservatisme. Die kwade neiging moet door de overheid zo veel mogelijk worden beteugeld.
Het conservatisme zet zich verder af tegen alle fnuikende gevolgen van de Franse Revolutie. Die revolutie heeft twee politieke stromingen opgeleverd die een heilsstaat op aarde willen realiseren: het socialisme en het liberalisme. De eerste probeert de heilsstaat te bereiken via de overheid, de tweede via de markt. Conservatieven weten echter dat er door menselijke activiteiten nooit een heilsstaat op aarde zal komen. Zij hebben daarom een veel gezondere visie op politiek en samenleving.
Omdat er veel overeenkomsten zijn tussen het conservatisme en het Bijbelse mens- en maatschappijbeeld, is het logisch dat conservatieven politiek gezien veel sympathie hebben voor de SGP. Het zou jammer zijn als de SGP-jongeren conservatieven van zich vervreemden door zich af te zetten tegen het conservatisme. Dit kost niet alleen stemmen, maar zou er ook toe kunnen leiden dat de conservatieve kiezers en anderen die de SGP vanwege haar gewijzigde uitgangspunten niet langer als optie beschouwen, zich geroepen weten om te gaan werken aan een alternatief.
Laat SGP-jongerenvoorzitter Kranendonk gaan in het spoor van een verre voorganger. Elbert Dijkgraaf was voorzitter van de SGP-jongeren tussen 1999 tot 2003. Op dit moment is hij met stip het meest conservatieve Kamerlid.
De auteur is vastgoedondernemer en docent politicologie.