„Ik ben het, vreest niet.”

Overweegt dit, treurige harten! Terwijl u de wegen van uw God en Zijn gangen in Zijn heiligdom kent, leert u daarmee troosten, en verwacht Zijn heil. De komst van Jezus Christus tot de Zijnen is soms zeer wonderlijk. Hij komt soms met vrees en verschrikking tot de Zijnen (Mattheüs 14:27). De discipelen werden bevreesd en meenden dat er een spook was. Zo ook in Lukas 24:37. De discipelen waren zeer bevreesd bij Zijn komst. Zo geschiedt het dikwijls. Maar deze verschrikking eindigt ten slotte in blijdschap. Ja, in grote blijdschap, zoals het vervolg van de gemelde voorbeelden u toont.

Zie dan of het de Heere behaagt op die wijze tot u te komen om u met deze hartkloppingen uit de handen van de vijand te verlossen. Zo gebeurde dat met die twee discipelen bij de aardbevingen (Handelingen 16:30). Wanneer de ziel het soms het allervreemdst toeschijnt, zo bereidt Jezus het komen tot de ziel voor. Wij lezen (Johannes 20:19) dat de Heere Jezus tot Zijn discipelen kwam toen zij met gesloten deuren zaten en hun harten vol vrees waren. Zo geschiedt het ook ten opzichte van de ziel. Het hart is door vrees toegesloten en het schijnt dat er geen toegang voor Jezus is, maar ziet, Jezus weet ook daar een weg te vinden. Hij treedt binnen en vertoont zich aan de ziel.

Simon Simonides, predikant te ’s-Gravenhage

(”Leidsman der zwakken aan des Heeren heilige tafel”, 1666)