Opvoeding Beatrix weer een stapje gewoner
Moest haar eigen moeder lang op een zwangerschap wachten, prinses Juliana maakt een halfjaar na haar huwelijk met prins Bernhard bekend dat zij in verwachting is. Ze doet dat zelf, op 15 juni 1937 in een radiotoespraak vanuit paleis Soestdijk.
Baby Beatrix wordt rond half januari 1938 verwacht, maar het wordt een halve maand later, de 31e. Op maandagmorgen twaalf voor tien is het zover. Opnieuw een meisje, Beatrix Wilhelmina Armgard. Beatrix betekent: Zij die gelukkig maakt. Bij Beatrix’ geboorte staat nog niet vast dat Beatrix het toekomstige staatshoofd is. Als ze een broertje krijgt, wordt die de eerste troonsgerechtigde. Vader Bernhard maakt vele foto’s en daar mag het volk van genieten. Van alles wat het prinsesje betreft, wordt kond gedaan, tot en met de inentingen toe. Op haar eerste verjaardag draagt ze een lichtblauwe cape, krijgt ze een zanghulde en kraait ze van plezier achter de ramen van Noordeinde.
Prins Bernhard maakt zelf een film, ”Ons prinsesje loopt”, die via de bioscopen wordt uitgezonden. Belangstellenden scharen zich in de rij voor een kaartje in een sombere vooroorlogstijd. De jonge prinses moet al snel uitwijken met haar familie naar Engeland als Duitsland in 1940 het land binnenvalt. Begin juni 1940 reist Juliana met haar kinderen naar Canada.
Beatrix woont daar bijna vijf jaar en geniet er een onbezorgde jeugd. Ze gaat er naar school en speelt met leeftijdgenootjes en geniet van de vrijheid, die ze in Nederland weer moet inleveren. Prinses Juliana vraagt het volk via de radio om haar kinderen niet te overweldigen met belangstelling en met wijsheid te behandelen. „Ik herinner mij hoe machteloos en rampzalig je je als kind voelt, wanneer er een groep of menigte mensen naar je staat te kijken, en onze kinderen zijn dat helemaal niet gewend, vergeet u dat niet. In één woord: Overweldig ze niet door belangstelling en liefde en spring even wijs -dat vragen wij u dringend- met ze om als waren het uw eigen kinderen.”
Prinses Beatrix is sociaal, plichtsgetrouw en een doorzetter. Ze wordt ingeschreven in ”De Werkplaats” in Bilthoven, waar les wordt gegevens volgens de ideeën van pedagoog Kees Boeke. Beatrix komt hier in aanraking met kinderen uit alle milieus. Met De Werkplaats is het koningshuis weer een stap gevorderd in de richting van ’normalisering’.
De prinses wordt op school niet voorgetrokken. Intussen raakt Beatrix ervan doordrongen dat er met haar wat anders aan de hand is. Ze maakt het mee dat haar grootmoeder afstand doet van de troon en dat haar moeder koningin wordt - iets dat haar zelf ook wel eens kan gebeuren, later, nu er nog steeds geen broertje is geboren. Eens zegt ze dat koningin zijn zoiets betekent als moeder zijn voor heel het land. Een grote verantwoordelijkheid en ze ligt er bijkans van wakker.
Het middelbaar onderwijs volgt Beatrix op het zogenaamde Incrementum, een dependance bij het Baarnsch Lyceum. Het is kleinschalig opgezet zodat de ontwikkelingen van Beatrix relatief binnenshuis blijven en niet voor jan en alleman op straat komen. De oudste dochter lijdt erg onder de huwelijkscrisis van haar ouders die ontstaat naar aanleiding van de gebedsgenezeres Greet Hofmans.
Beatrix is uitbundig van nature, een flapuit, maar ze heeft gevoel voor een bepaalde waardigheid. Op school doet ze haar best. Ze weet vrij goed haar mening te formuleren. Ze houdt van organiseren en haar prestaties zijn goed. In 1956 behaalt ze het eindexamen gymnasium-A.
Net als haar moeder wordt ze op haar achttiende lid van de Raad van State, legt op die leeftijd ook haar geloofsbelijdenis af. Officieel kroonprinses nu gaat ze aan de studie: rechten in Leiden. Ze is dan voortaan Hare Koninklijke Hoogheid en ze wil ook zo worden aangesproken. Na vijf jaar neemt ze haar bul in ontvangst, iets wat Juliana nog was ontnomen.
Van Beatrix zijn de woorden bekend dat ze is geboren met een bestemming waar ze niet meer onderuit kan. Ze gaat in 1963 zelfstandig wonen in kasteel Drakensteyn -waar ze na haar huwelijk met Claus in 1966 heerlijke en onbezorgde jaren geniet. Haar eerste rede als vorstin in 1980 maakt indruk. „Dit ambt is niet verworven. Het is een functie waar geen mens om vragen zou.”