De steeds massaler wordende sportcultuur is een teken en een symptoom van een seculariserende samenleving, stelt Albert Mohler, president van het Southern Baptist Theological Seminary in Louisville, in zijn weblog. Nieuw bewijs hiervoor is te vinden in een essay dat zaterdag verscheen in The Washington Post. Academici Chris Beneke en Arthur Remillard schrijven daarin dat Amerikaanse sportfans onvergankelijke banden hebben gesmeed met mensen, plaatsen en momenten die hun teams maakten tot wat ze zijn. „Je zou deze gehechtheid zelfs religieus kunnen noemen.”

Amerika neemt sport serieus. De uitzending van de Super Bowl, de finale van het American football, trok zondag een recordaantal van 111,5 miljoen kijkers en is daarmee het meest bekeken televisie-evenement aller tijden.

Beneke en Remillard beschrijven hoe enerzijds kerken hun volgelingen verliezen. Uit onderzoeken blijkt dat ongeveer twee op de drie Amerikanen de indruk hebben dat religie aan invloed verliest in het land.

Twintig project van de Amerikanen beweerde in 2012 geen religieuze voorkeur te hebben, tegen 
8 procent in 1990. In de sport is een tegenovergestelde trend zichtbaar. Fans en teams bouwen aan krachtige, hechte gemeenschappen. Vijftig jaar geleden beschouwden drie op de tien Amerikanen zichzelf als sportfans. In 2012 noemden zes van de tien Amerikanen zich aanhanger.