De jeugdwerker van de Nederlands gereformeerde kerk te Ede sprak zaterdag in een workshop tijdens de jaarlijkse landelijke Diakenendag van de Christelijke Gereformeerde Kerken in Veenendaal. Het thema van de bijeenkomst was ”Ieder het Zijne!”.

De diakenen namen afscheid van ds. K. T. de Jonge, emeritus predikant te Nieuwegein, die zes jaar voorzitter is geweest van de deputaten diaconaat. Zijn opvolger ds. M. Visser, predikant te Nunspeet, sprak tijdens het plenaire gedeelte over ”Honger naar gerechtigheid”.

Het Bijbelse begrip gerechtigheid betekent meer dan velen tegenwoordig menen, aldus ds. Visser. „Het staat niet los van God. Het betekent dat je op God aankunt, maar ook dat Hij ons vraagt naar Zijn wil te leven. Dat is alleen mogelijk voor wie de Heere kennen. God is rechtvaardig en roept ons ertoe op naast mensen te gaan staan die in de knel zitten. In de Bijbel staan sociale wetten voor armen, vreemdelingen en weduwen. ”Honger naar gerechtigheid” betekent dat we God dienen en anderen recht doen.”

Er bestaat volgens ds. Visser geen tegenstelling tussen geloven en doen. „Het diaconaat hoort bij het geloof. Als we dat niet in praktijk brengen, blijft het een dode letter. Als je hart opengaat voor God kan het niet anders of het gaat ook open voor de wereld om je heen.”

Bankdirecteuren

Daarna volgden twee workshops. Maliepaard sprak over sociale media. Hij zei dat kerken die via deze media contact met de jongeren maken dat vaak verkeerd doen. Net als bankdirecteuren. Een aantal bankdirecteuren ging op Twitter om contact te krijgen met jongeren. Niet degenen die de jeugd informeerden over bankzaken maar alleen de persoon die de jongeren inlichtte over voor hen belangrijke dingen –zoals een bijbaantje bij de supermarkt– kreeg veel volgers.

Maliepaard: „De klassieke fout van veel kerkenraden is dat ze niet deelnemen aan het levensverhaal van de jongeren. Ze geven de kerkdiensten en andere dingen van de kerk wel door, maar dat is op sociale media niet interessant voor jongeren. Zij willen eerst gezien en gekend worden.” Dat de kerken zich afzijdig houden van de sociale media is ook geen optie, want „je kunt de cultuur niet keren.”

De jeugdwerker stelde dat jongeren wel degelijk sociaal bewust zijn en dat ze er behoefte aan hebben om van betekenis te zijn, vooral in hun eigen leven. Ze nemen liever deel in ‘lichte’ netwerken waar ze makkelijk uit kunnen stappen.

Als voorbeeld noemde hij het netwerk Dien je stad Ede. Aan dat netwerk, waar per jaar bijna 2000 hulpvragen binnenkomen, nemen jongeren actief deel. „Ze hebben bijvoorbeeld morgenvroeg tijd, maar ze weten niet of dat over veertien dagen ook het geval is.”

Maliepaard stelde dat bewustwording onder jongeren belangrijk is. Hij adviseerde de diakenen om een groep catechisanten mee te nemen naar de voedselbank of naar de dagopvang van het Leger des Heils. „Dan ontdekken ze dat er echt mensen zijn met honger, mensen die hulp nodig hebben.”

Vrouwennetwerk

Annemarie Saat van House of Hope gaf een workshop over recht doen aan de onderkant van de samenleving. House of Hope is een christelijke project dat in drie wijken in Rotterdam-Zuid is uitgerold. Het wil een veilige plaats bieden aan mensen uit allerlei culturen. Het project bereikt 110 vrouwen van 22 nationaliteiten.

Saat zei dat het doel van het vrouwennetwerk is dat de vrouwen groeien, onder meer in relaties, identiteit en veiligheid. Bovendien kunnen zij, omdat ze meestal weinig contacten hebben, daar een netwerk opbouwen en hulp krijgen als het nodig is.

De vrouwenwerker zei dat het soms moeite kost om de vrouwen te vinden. „Je moet erop uitgaan, net als de Wegenwacht. We zijn gaan aanbellen in de buurt en het balletje is gaan rollen.” Ze spoorde de diakenen aan om in hun kerk „iets laagdrempeligs” te beginnen, bijvoorbeeld een naaicursus voor vrouwen, een inloopmoment voor de buurt of hulp aan de buurvrouw die naast de kerk woont. „Begin gewoon,” stelde ze voor.