Dat zei de christelijke gereformeerde predikant dr. M. J. Kater vrijdagavond op de eerste Leusense Conferentie in Nieuwleusen. Doel van deze maandelijkse conferenties is de Bijbelse toerusting van gemeenteleden.

Dr. Kater, kerkelijk hoofddocent aan de Theologische Universiteit Apeldoorn, sprak over ”Het doel van de pelgrimsreis”. Hij ging in op de eerste vraag en antwoord van de Westminster Catechismus: „Wat is het doel van de mens? God verheerlijken en zich eeuwig in Hem verheugen.”

Volgens dr. Kater ziet de West­minster Catechismus het menselijk leven niet als een vakantietochtje, maar als een pelgrimsreis. De voorgestelde reis verwijst naar de oorsprong: de mens was geschapen om God te verheerlijken. Er is dus eigenlijk sprake van een „terugreis.”

De predikant zei dat het verheerlijken van God alles te maken heeft met het oudtestamentische begrip van de vreze des Heeren. Wie God de eer geeft die Hem toekomt, wordt vanzelfsprekend klein en kinderlijk afhankelijk van God. Abraham, de vader van alle gelovigen, was weliswaar de vriend van God, maar dat betekende niet dat hij Gods gelijke was. Juist uit zijn leven blijkt zijn eerbied jegens God en zijn kinderlijke gehoorzaamheid.

Het verheerlijken van God is nauw verweven met het genieten van God, aldus dr. Kater. Voor Jezus Christus was het verheerlijken van Zijn Vader bij wijze van spreken „eten en drinken.” Ook christenen moeten hun vreugde alleen in God vinden. „Het gaat niet om de blijdschap, maar om wie God is en om wat Hij doet.”

Het beginsel van de eeuwige vreugde wordt al in dit leven gelegd. „Het einddoel bepaalt de reis. Het hart van een pelgrim is al in Jeruzalem voordat de voeten er zijn.”

Lees ook in Digibron:

Nieuwe Leusense Conferentie, Reformatorisch Dagblad (11 december 2013)