„Hoor, o Dochter, en zie, en neig uw oor, en vergeet uw volk en uws vaders huis; zo zal de Koning lust hebben aan uw schoonheid; dewijl Hij uw Heere is, zo buig u voor Hem neder.”

De afgezant van de Koning wil Zijn last ten volle voltooien. „Hoor, o Dochter, en zie, en neig uw oor, en vergeet uw volk en uws vaders huis.”

Wij horen van het volk van deze dochter en over haar vaders huis. Hier worden onder dat volk en vaders huis alle zondige familierelaties, gezelschappen, begeerlijkheden en andere zaken verondersteld.

Onder het volk kunnen wij de twaalf geslachten Israëls verstaan, de hele nakomelingschap van Abraham, naar het vlees volgens een natuurlijke orde uit hem geboren. Al de Israëlieten, hoofd voor hoofd, zijn elkaars familie naar het vlees. Zij zijn allen door bloedverwantschap aan elkaar verbonden. Samengevoegd tot een burgerschap onder de bescherming van Jehova, overdekt met Zijn verbond, beloften en eden, overschaduwd met Zijn goedheid en trouw; overdekt en omtuind met de wet van Mozes.

Dit volk zijn dan al de Israëlieten, voor zover zij Gods verbondsvolk zijn. Niet uit kracht van het nieuwe en eeuwige verbond van Sion, maar volgens het oude verbond, dat verdwijnen moest. Door haar vaders huis kunnen wij ook verstaan: de afkomst van Abraham en Israël, als de beminde vrienden en bondgenoten van God (Jesaja 41).

Frederik van Houten, 
predikant te Amsterdam

(”Geestelijk huwelijksverzoek”, 1713)