De toen 36-jarige patiënt kwam met oogtrillingen in 2002 bij Jansen. Hij concludeerde MS op basis van een MRI-scan van de hersenen, maar hij had ook het ruggenmerg moeten onderzoeken, bevestigde Jansen. „Dat onderzoek had gemoeten. Het verbaast mij ook dat het niet heeft plaatsgevonden. Dit is niet juist geweest.” De patiënt bleek later geen MS, maar een hernia te hebben.

Jansen zei zich te schamen over zijn werkwijze in dit dossier. Chris Polman, MS-deskundige van het VUmc, noemde het medisch handelen van de ex-neuroloog onzorgvuldig. „Cruciaal onderzoek ontbreekt hier.” Bij een scan van het ruggenmerg was de hernia direct opgemerkt. Nu gebeurde dat pas ruim een jaar later. De kansen op een gunstig verloop voor de patiënt zijn zo „met honderd procent zekerheid verslechterd”.

De afloop voor de patiënt was negatief. Twijfels over de diagnose leidden al eerder tot spanningen in zijn relatie en resulteerde in een scheiding. De man eindigde in een rolstoel, werd afgekeurd voor zijn werk en moest met verlies zijn huis verkopen. Hij heeft het gevoel in een uitzichtloze situatie te zitten.

Lees ook in Digibron

Jansen Steur spil in medisch monsterproces (Reformatorisch Dagblad, 05-01-2013)