Zo kreeg de MIVD tijdens de Nederlandse missie in Uruzgan toegang tot de inlichtingen over de Afghaanse regio. Die toegang is normaal gesproken beperkt tot een klein clubje naaste bondgenoten van de Amerikanen.

Nederland had op zijn beurt de Amerikanen een netwerk van onder asielzoekers geworven Afghaanse tolken te bieden om de informatie te vertalen. De Amerikanen hadden een groot gebrek aan goede vertalers, aldus NRC Handelsblad.

Ook op technisch vlak bood de MIVD de Amerikanen uitkomst. De NSA had moeite met het afluisteren van de ouderwetse portofoons en veldradio’s waarmee Talibancommandanten communiceren. Een afluisterpost van de MIVD in Eibergen voor het onderscheppen van dergelijk radioverkeer werd daarop met steun van de Amerikanen opgeknapt.

De Amerikanen maakten een eind aan de Nederlandse privileges toen de Nederlanders Uruzgan verlieten. Dat was in 2010.

Een ingewijde vertelt aan NRC Handelsblad hoe de Nederlandse inlichtingendiensten ook financieel van de Amerikaanse collega’s profiteren. Toen de AIVD enkele jaren geleden een observatiepost nodig had bij een Nederlands-Amerikaanse operatie tegen een verdachte in Nederland, trokken de Amerikanen de portemonnee. De eigenaar van monumentaal pand werd zo voor ruim 1 miljoen euro uitgekocht.