”Oorsprong. Wetenschap en Bijbel verenigd”
Auteur: Ariel Roth
Uitgeverij: Groen, Heerenveen, 2003
ISBN 90 5829 306 8
Pagina’s: 408
Prijs: € 29,50; Titel: ”Ontwikkeling of ontwerp. Bewijs van doelbewust ontwerp en toegevoegde schoonheid in de natuur”
Auteur: Stuart Burgess
Uitgeverij: Medema, Vaassen, 2003
Pagina’s: 90 6353 417 5; 192
Prijs: €14,95.

„Creationisten worden er soms van beschuldigd dat ze in wonderen geloven. Toch lijkt het erop dat het geloof in het spontane ontstaan van het leven op aarde, zonder tussenkomst van een ontwerper een nog groter ’wonder’ is. De toegewijde inspanningen van evolutionisten om een geloofwaardig evolutiemechanisme te vinden, kun je slechts respecteren.”

Evolutionisten hebben de ene na de andere theorie gepresenteerd in de afgelopen 200 jaar. Het gebrek aan succes riep bij prof. Ariel Roth, emeritus hoogleraar biologie in Californië, de vraag op: Is evolutie meer een geloof dan een hard wetenschappelijk feit? „Na zo’n lange en vrijwel vergeefse zoektocht naar een evolutiemechanisme, lijkt het raadzaam dat wetenschappers serieus naar de mogelijkheden van een schepping door een ontwerper gaan kijken.”

Vooral op Engelstalig gebied is al een grote stapel boeken verschenen over de controverse tussen schepping en evolutie. Twee recente boeken zijn in het Nederlands vertaald en enkele weken geleden verschenen. Behalve het boek van Roth, ”Oorsprong. Wetenschap en Bijbel verenigd”, verscheen een boek van technisch ontwerper dr. Stuart Burgess, ”Ontwikkeling of ontwerp. Bewijs van doelbewust ontwerp en toegevoegde schoonheid in de natuur”.

Roth doet met zijn boek een poging tot het leggen van een verbinding tussen de wetenschap en de Bijbel. „Maar al te vaak trekken we vergaande conclusies op basis van een beperkte hoeveelheid informatie zonder te beseffen dat we bevooroordeeld zijn door het uitsluiten van de overige informatie. Een van de treurige kanten van de menselijke natuur is dat we vaak meer geneigd zijn te geloven in wat we willen geloven, dan in wat de gegevens ons werkelijk te vertellen hebben.”

Chips

Het gaat in de discussie over het ontstaan van het leven volgens Roth niet om de feiten maar om de interpretatie ervan. „Zowel evolutionisten als creationisten accepteren de wetenschappelijke gegevens, maar interpreteren deze verschillend.”

Het geloof in de evolutietheorie brokkelt langzaam maar zeker af, zo toont Roth aan. Recent onderzoek toonde aan dat slechts 10 procent van de Amerikaanse bevolking uitgaat van het evolutiemodel, terwijl bijna de helft gelooft in een recente schepping van minder dan 10.000 jaar geleden.

Een belangrijk onderwerp voor Roth is de vorming van de dragers van erfelijke informatie: de genen. Genen zijn onderdeel van het DNA, dat bestaat uit een langgerekte keten baseparen. Een combinatie van drie baseparen vormt de code voor een aminozuur. Lange ketens van deze aminozuren vormen op hun beurt eiwitten.

Roth: „Stel dat we een bepaald soort eiwit nodig hebben. Wat is dan de kans dat de aminozuren vanzelf in de juiste volgorde in de keten terechtkomen? Het aantal mogelijke combinaties is onvoorstelbaar groot, omdat elke positie in de keten door elk van de twintig aminozuren bezet kan worden. Als een eiwit honderd aminozuren op specifieke posities nodig heeft, is het aantal mogelijke combinaties groter dan alle atomen in het heelal bij elkaar.”

De kans op het krijgen van de juiste combinatie van honderd aminozuren en daarmee één functioneel eiwit, is volgens de berekening van Roth gelijk aan 1 op 49-met-190-nullen. En dat terwijl de meeste eiwitten een stuk langer zijn dan honderd aminozuren.

Volgens een vervolgberekening van de Amerikaan is de kans dat de meer dan 4000 genen van de bekende bacterie Escherichia coli in de juiste volgorde in de DNA-keten terechtkomen zeer klein. Als de aarde bedekt zou zijn met een 2 centimeter dikke laag bacteriën, zou het volgens Roth nog zeker 5 miljard jaar duren voordat twee van de 4000 genen uit zichzelf op de juiste positie terecht zouden komen. „Maar die 5 miljard jaar is niet lang genoeg om de andere genen op de juiste plek te krijgen of om de genen te laten evolueren, wat een nog veel ingewikkelder proces is. Ook is er geen tijd voor de evolutie van andere organismen, waarvan sommige honderden keren complexer zijn.” De tijd dat er leven op aarde is, bedraagt volgens de evolutietheorie bovendien ongeveer 1,5 miljard jaar.

Met een andere rekensom verduidelijkt Roth zijn visie. „Als we alle DNA van één kern achter elkaar zouden leggen, zou dat ongeveer 1 meter lang zijn. Als we alle DNA van alle cellen in ons lichaam achter elkaar zouden plaatsen, zou het meer dan 120 keer de afstand tussen de aarde en Jupiter zijn. Een uiterst kleine, platte chip met miljoenen transistors is zeer grof ten opzichte van de celkern, waarin de informatiedichtheid 100 miljoen keer hoger is.”

Digitaal

Het probleem van deze ingewikkelde constructie van cellen, organen en organismen, bij Burgess onherleidbare systemen genoemd, is voor beide auteurs reden temeer om in een ontwerp door een Creator te geloven. Ook de schoonheid aan diverse organen en organismen is een belangrijk motief voor de uit het Engelse Bristol afkomstige Burgess. „Een van de meest duidelijke bewijzen voor een Schepper is het vóórkomen van diepgewortelde schoonheid in heel de natuur.”

Het zien van een pauwenveer maakte Charles Darwin misselijk, doordat de schoonheid ervan hem deed twijfelen aan zijn evolutietheorie. „Daarentegen kunnen christenen naar de pauwenstaart kijken en zich wonderlijk verzekerd weten dat er een Schepper is die oneindig is in wijsheid, en dat Hij erg goed voor de mensen zorgt door zoveel schoonheid in de wereld te leggen”, zegt Burgess in een variatie op Calvijn.

De kleuren van de pauwenveer zijn geen pigmentkleuren maar structurele kleuren. De oogveer bevat opmerkelijk precieze patronen, blijkt uit de weergave van Burgess. Het oogpatroon bestaat uit ronde vormen met een scherpe tekening. De ’pupil’ van het oog is een donkerpaarse hartvorm en de ’iris’ heeft een blauwe ellipsvorm. Deze vormen passen binnen een gepunte bronzen ellips, die omgeven wordt door een of twee groene ’franjes’. „Deze kleuren ontstaan door het gecombineerde effect van duizenden individuele delen van baardjes tussen de nerven.”

De verschillende kleuren in het ’oog’ van de pauwenveer blijken veroorzaakt te worden door dikteverschillen in de keratinelagen van de baardjes. Burgess: „Nog verbazingwekkender is dat de dikte van de keratinelaag niet continu dikker en dikker wordt over de lengte van het baardje, maar dat de dikte zowel toeneemt als afneemt. Zulke gerichte veranderingen kunnen niet door eenvoudige groeimechanismen voortgebracht worden.”

Burgess verbaast zich erover hoe precies baardjes en delen van baardjes van aangrenzende baardjes samenwerken om het oogpatroon voort te brengen. „Aan beide kanten van het oogpatroon heeft iedere afzonderlijke baard een unieke volgorde en verdeling van kleuren over de lengte. Alle baarden werken met grote precisie samen om het oogpatroon te vormen. Deze 2 miljoen segmenten vormen een verbazingwekkend precies patroon.”

Banaan

Toch is een pauwenveer nog eenvoudig vergeleken met de menselijke hersenen. Ieder mens heeft waarschijnlijk ten minste 100 miljard zenuwcellen in zijn hersenen. Zo’n 400.000 kilometer zenuwvezels -dat is bijna tien keer de aarde rond- verbinden deze cellen met elkaar. Sommige van de grotere zenuwcellen zijn met wel 600 andere cellen verbonden, waarbij er sprake is van zo’n 60.000 verbindingen.

De hersenen hebben naar schatting in totaal 100.000 miljard verbindingen. Wetenschappers schatten, volgens Roth, dat een kubieke centimeter hersenweefsel aan de buitenkant van de grote hersenen, waar de zenuwcellen minder geconcentreerd zijn dan in de kleine hersenen, zo’n 40.000 zenuwcellen en waarschijnlijk 1 miljard verbindingen bevat.

Roth: „Vanuit een evolutionistisch gezichtspunt is het vreemd, dat nergens in de natuur nieuwe onderdelen of organen zich lijken te ontwikkelen. Vele systemen, zoals het oog en het oor, zijn zo complex dat het onmogelijk lijkt dat ze door toeval zijn ontstaan. Ze lijken te complex voor een evolutiemechanisme van willekeurige en gewoonlijk schadelijke mutaties. De gegevens spreken in het voordeel van intelligent ontwerp. De wetenschap moet niet toegeven aan dagdromen.”

Burgess drukt zich op soortgelijke wijze uit. „De mensheid was twintig jaar geleden erg trots op het ontwikkelen van fast-food. God deed dat al jaren geleden door een banaan te maken.”

Fossielen

Drs. T. Zoutewelle van de stichting Creaton, de stichting die het boek vertaalde, onderstreept de waarde van beide boeken. „Het boek van Roth voorziet in een duidelijke behoefte. De leemte op Nederlandstalig gebied in de discussie tussen creationisten en evolutionisten is hiermee opgevuld. Dit handboek voor creationisten zou iedereen moeten lezen. De kracht ligt daarin dat het een vrij volledig beeld van de discussie geeft. Kortom, een uniek, kwalitatief goed boek.”

Een punt dat evolutionisten altijd aanvoeren in de discussie, en waarover Roth meer duidelijkheid geeft, is het bestaan van een fossiel archief. Roth vertelt over zijn ervaringen tijdens zijn studie zoölogie aan de universiteit van Michigan. De vakgroep was bezorgd over Roths creationistische denkbeelden.

Roth: „Een van mijn argumenten was dat ik niet kon begrijpen hoe een schildpad geëvolueerd was uit een ander reptiel, zonder fossiele tussenvormen na te laten. De schildpad is een uitzonderlijk organisme en toen die bijzondere eigenschappen, met name het schild, ontstonden, moeten er vele tussenvormen zijn geweest. Paleontologen hebben duizenden fossiele schildpadden gevonden maar van die tussenvormen is geen spoor terug te vinden in het fossiel archief. Na nog wat andere zaken besproken te hebben, leek de hoogleraar tevreden met mijn antwoorden en gaf hij toe dat er wel wat problemen waren met de evolutietheorie.”

Roth voert ook argumenten aan tegen de opvatting dat er geen de aarde omvattende zondvloed is geweest waardoor het fossiel archief is gevormd. Ook vragen als: Hoe pasten al de dieren in de ark? vinden in het boek van Roth een antwoord. Er zijn volgens hem nu meer variëteiten dan er in de ark zijn behouden. „Bovendien verzamelde Noach alleen landdieren in de ark. Berekeningen geven aan dat er met deze beperkingen voldoende ruimte is geweest in de ark, mogelijk zelfs twee- tot driemaal het vereiste minimum.”

De grootste fout is volgens de hoogleraar gemaakt toen de wetenschap God verwierp en alleen mechanische verklaringen wilde accepteren. Een Zweedse evolutionist, Søren Løvtrup, stelt: „Ik denk dat de darwinistische mythe eens gezien zal worden als het grootste bedrog in de geschiedenis van de wetenschap. Als dat gebeurt zullen velen zich afvragen: hoe heeft dit ooit kunnen gebeuren.” Burgess ziet, evenals Roth, een keer ten goede. „Het ligt in Gods hand wanneer dit verder doordringt.”

Zie ook www.creaton.nl