Dat concludeert het Verwey-Jonker Instituut, dat onderzoek heeft gedaan naar enkele tientallen meldingen van seksueel misbruik in het Kinderdorp, met name in de periode 1975 - 1985. De organisatie voor jeugd en opvoedhulp Lindenhout, waar Neerbosch tegenwoordig onder valt, gaf opdracht voor het onderzoek toen de meldingen over misbruik steeds ernstiger leken te worden.

Wat er precies is gebeurd, valt volgens de onderzoekers niet meer te achterhalen, omdat er geen keihard bewijs is. De voormalig directeur, die tegenwoordig in het buitenland verblijft, heeft het misbruik van één jongen toegegeven en daar zijn excuses voor gemaakt. Er zijn geen aanwijzingen gevonden dat deze directeur en zijn medewerkers van elkaar wisten dat ze seksuele grenzen overschreden. „Kinderdorp Neerbosch was een gesloten gemeenschap met een zwijgcultuur in die tijd”, staat in het onderzoeksrapport.

De onderzoekers denken dat niet alle slachtoffers zich hebben gemeld ondanks verschillende oproepen daartoe. Er is ook niet met alle voogden en groepsleiders die indertijd wel zijn ingelicht, gesproken. Vervolging van de daders is door verjaring van de feiten niet meer mogelijk.

Annet van Zon, lid van de raad van bestuur van Lindenhout, betreurt zeer wat er destijds in KInderdorp Neerbosch is gebeurd. „Kinderen in de jeugdzorg hebben recht op zorg en bescherming. Dit onderzoek geeft de broodnodige erkenning voor de slachtoffers en wij bieden nogmaals onze excuses aan.” Lindenhout zal proberen om mediationgesprekken te regelen tussen daders en slachtoffers. Ook wordt gekeken naar een coulanceregeling, waardoor slachtoffers een schadevergoeding zouden kunnen krijgen.