Pas maandag hoorde zijn familie het trieste nieuws nadat ze dagen in onzekerheid had gezeten. Oosterveen stuurde per week soms meerde berichtjes en foto’s van zijn wonderbaarlijke avonturen. Zijn laatste mailtje was van 9 november. Daarna bleef het stil. Zijn familie was niet direct ongerust. Henk was wel vaker meerdere dagen van de radar verdwenen.

Dagen zonder nieuws of mails gingen voorbij. Afgelopen zondag gaf zijn gezin hem in Nederland als vermist op –officiële procedure– en de politie in Nederland zocht daarop contact met de collega’s in Tanzania. Daar was hij immers voor het laatst gezien. Toen werd duidelijk dat Oosterveen op 11 november was aangereden door een truck. Hij was op weg van Arusha naar Nairobi vanwaar hij zou terugvliegen.

Een Nederlander zag Oosterveen om half negen in de ochtend vertrekken. Aan het eind van de ochtend moet het fatale ongeval hebben plaatsgevonden. De papieren van zijn overlijden lagen dagen op een politiebureau in het noorden van Tanzania. Het officiële overlijdensrapport dat de plaatselijke politie opmaakte, dateert van 15 november.

Henk Oosterveen maakte de afgelopen jaren fietsreizen naar Rome, de Zwarte Zee; hij peddelde vanaf het zuiden van Marokko naar huis en ook fietste hij door de Indonesische Archipel. Duizenden kilometers op zijn speciaal gemaakte fiets. Overnachten deed hij in een tentje of bij mensen thuis. Hij schreef er ook boekjes over. „Twee dingen maken de reizen tot een onvergetelijke ervaring: de vrijheid en de gesprekken met de mensen onderweg. Over het algemeen kom ik alleen maar hartelijke en gastvrije mensen tegen. Hoe armer, hoe gastvrijer”, aldus Oosterveen.

„Het fietsen is na mijn werkzame leven een belangrijk onderdeel van mijn leven geworden. Mijn gezondheid laat dit toe. Nu moet het gebeuren, over een poosje kan het misschien niet meer”, zei hij vlak voor zijn laatste reis.