„Iedere dag bereiken we iets meer”
RIJSWIJK (ANP). Het gaat moeizaam, maar iedere dag weten de hulporganisaties in de Filipijnen hun bereik te vergroten. Anderzijds loopt het vervoer van hulpgoederen moeizaam door een gebrek aan brandstof en met puin bezaaide wegen. Dat blijkt uit een rondgang langs verschillende organisaties.
„We bereiken iedere dag ietsje meer. Het goede nieuws is dat de hulp langzaam op gang komt”, aldus een woordvoerster van Unicef. „Maar vrachtwagens zijn 3 tot 4 dagen onder weg door al het puin op de wegen. We hebben veel mensen nog niet bereikt.” Een woordvoerster van Save the Children bevestigt dat. „Je begint waar je bij kan. Het is een gedoe om de dorpen die veraf liggen te bereiken.”
„Bovendien moet er brandstof van ver worden gehaald. Dat is lastig. Er is een brandstoftekort voor vervoer”, vervolgt ze. Daar komt nog bij dat de situatie chaotisch is op het eiland Leyte, dat het zwaarst is getroffen door tyfoon Haiyan, zo vertelt Nok Langenberg van CARE Nederland.
Hij zit in de stad Ormoc op het eiland. „De communicatie met mensen die het binnenland in gaan is moeizaam. Eigenlijk werken alleen satelliettelefoons.” Volgens hem is het echter wel een voordeel dat lokale overheden en organisaties vaker met rampen te maken hebben gekregen. „Niet van dit formaat, maar het helpt. We kijken samen met hen wat het meest nodig is. Bovendien maken we afspraken met de overheid en andere hulporganisaties, zodat we geen dubbel werk doen.”
Ondanks alle hindernissen die genomen moeten worden, krijgt de getroffen bevolking de broodnodige hulp. „Organisaties hadden hun aanvangstijd nodig, maar de hulp is nu echt uitgerold”, aldus Cordaid. De overkoepelende organisatie Caritas heeft bijvoorbeeld bijna 20.000 voedselpakketten laten aanrukken vanuit hoofdstad Manilla.
Artsen Zonder Grenzen heeft medici in het gebied werken, aangezien ziekenhuizen onbruikbaar of zelfs verwoest zijn. In Tacloban heeft de organisatie daarom bijvoorbeeld een opblaasbaar ziekenhuis en een ruimte om tetanus aan te pakken in voorbereiding.
Volgens Unicef zijn er geen epidemieën uitgebroken. De organisatie wil dat zo houden en heeft daarom hygiënepakketten uitgedeeld met zeep en tandenborstels. Ook worden er educatietenten opgebouwd. „Dan zien kinderen hun vriendjes en vriendinnetjes weer en komen ze weer in een ritme.”
CARE richt zich juist op voedsel en onderdak. „Je kijkt naar wat het meest nodig en geschikt is. Geef je bijvoorbeeld een tent, of hout, spijkers en golfplaten? Je kunt niet alles doen.”