Christelijke gezinnen in Laos leven illegaal in eigen land
Zeven christelijke gezinnen in Laos leven in hun eigen land als illegale vreemdelingen, nadat hun identiteitspapieren in beslag zijn genomen. Ze hebben geen burgerrechten en hun kinderen kunnen geen diploma halen. Toch blijven zij hun hoop vestigen op Christus.
De christenen zitten al langer in moeilijkheden. In 2006 begonnen ze een gemeente in hun afgelegen dorp. Meteen kregen ze het hele dorp over zich heen. Dorpelingen vernietigden hun gewassen en wanneer de christenen op doordeweekse avonden samenkomsten hielden, bekogelden de dorpelingen het tinnen dak met stenen, wat het onmogelijk maakte om elkaar nog te verstaan. Toch bleven de christenen samenkomen. De organisatie Stichting De Ondergrondse Kerk (SDOK) tekende hun verhaal op.
In 2008 verzamelden de dorpsoudsten de identiteitspapieren van alle dorpelingen, om deze te vervangen door nieuwe papieren. Een maand later werden de nieuwe papieren uitgedeeld, behalve aan de christenen. Toen ze om opheldering vroegen, zeiden de dorpsoudsten dat ze hun papieren zouden terugkrijgen als ze hun geloof zouden afzweren. Zonder papieren konden de christenen niets, zelfs niet kopen of verkopen. Maar hun grootste zorg was het onderwijs van hun kinderen. Zonder papieren konden die niet naar school, en zonder diploma zouden ze later nooit kunnen werken.
Na lange tijd zoeken vonden ze een stad met een school waar hun kinderen zonder papieren onderwijs zouden kunnen volgen. De 26-jarige zoon van de voorganger (links op de foto) verhuisde met zijn vrouw en kind naar deze stad, om gedurende de schoolweek voor de kinderen te kunnen zorgen. Dertien kinderen slapen doordeweeks in het kleine huisje van dit jonge stel. Vervolgens maken ze een tocht van twee uur naar hun eigen dorp om het weekend bij hun ouders door te brengen. Helaas zullen de kinderen zonder papieren geen diploma kunnen krijgen.
Onlangs verhuisde het hele dorp naar een andere locatie, dichter bij de hoofdweg. De christenen mochten niet mee, liet de dorpsleiding hen weten: „Als jullie willen meeverhuizen, moet je eerst je geloof in Christus afzweren. Als je dat gedaan hebt, zullen we jullie helpen. Dan krijg je rijst en cement om een nieuw huis te bouwen.” Geen van de christenen gaf gehoor aan deze oproep. De christenen leven nu zonder elektriciteit en zonder bescherming van de politie. Iedere keer als ze komen vragen om hun papieren, krijgen ze te horen dat ze eerst hun geloof moeten afzweren.
Ondanks hun moeilijke situatie en hun sombere toekomstperspectief weigeren deze christenen om hun eeuwige hoop in Christus op te geven.
