Rabbijn Eisen: Israël baant weg voor de naties
MIDDELHARNIS. Joden en christenen hebben hetzelfde doel, maar een verschillende opdracht. Dit stelde rabbijn Chaim Shalom Eisen maandag in Middelharnis, op een studieavond over Israël.
De bijeenkomst is deze maandagavond georganiseerd door het Comité Herleving Gebed voor Israël, in samenwerking met Christenen voor Israël (CvI).
Onderwerp van het betoog van rabbijn Eisen is Ruth 1:16: „Uw volk is mijn volk, en uw God mijn God.” „Ruth wordt deel van Israël: uw volk is mijn volk. En zij krijgt deel aan het geloof van Israël: uw God is mijn God. Maar”, vervolgt hij, „vanavond gaan we elkaar niet bekeren.”
De rabbijn wijst erop dat volgens de Bijbel „volken” naar Jeruzalem zullen gaan. Die volken behouden dus hun eigen identiteit. „En God geeft aan Joden en christenen verschillende opdrachten.”
Tijdens de discussie verklaart hij zijn stellingname nader. „Het Jodendom wil geen bekeerlingen maken. Ik ben ervan overtuigd dat christenen die zich aan de noachitische geboden houden, persoonlijke zaligheid bereiken en bijdragen aan het heil van de wereld. Waarom zouden we die willen bekeren?”
De rabbijn benadrukt dat Joden en christenen over en weer respect moeten hebben. Christenen die Joden het Evangelie willen brengen, typeert hij als „liefdevol, maar zonder respect. Zij doen alsof de Joden bij God geïntroduceerd moeten worden. Maar de Joden moeten juist God bekendmaken in de wereld. Israël is de eerstgeboren zoon. Israël baant de weg voor alle naties.”
Een vraag van een van de aanwezigen of hij de naderende voetstappen van de Messias hoort, is voor rabbijn Eisen aanleiding om de Messiasbelijdende Joden ter sprake te brengen. Zichtbaar verontwaardigd zegt hij: „Er is een kleine groep Joden met wat wij noemen christelijke opvattingen die zichzelf als ”Messiasbelijdend” typeren. Het is moeilijk te beschrijven hoe beledigend dat is! Elke Jood is Messiasbelijdend!” Dan, rustiger: „Mijn mening is: wij laten de komst van de Messias in de hand van de Messias. Het belangrijkste is wat nu hier gebeurt. Want in wat nu gebeurt, het samenkomen van Joden en christenen, zie ik duidelijk Gods hand. Een generatie geleden zou dit onmogelijk geweest zijn.”
Het verschil tussen Joden en christenen komt onvermijdelijk aan het licht als een vragensteller Joh. 3:16 voorleest: „Want alzo lief heeft God de wereld gehad…” Hierop reageert rabbijn Eisen: „We moeten respecteren dat we het erover eens zijn dat we het hier niet over eens zijn”.
Op de vraag of hij ook bruggen wil bouwen naar Messiasbelijdende Joden in Israël zegt Eisen: „Ik wacht op hen om terug te keren naar het Joodse geloof.” Hij geeft verder aan te geloven dat de tempel hersteld zal worden en de moslims van de Tempelberg zullen verdwijnen. „Want Gods Woord geldt voor eeuwig.”
De christelijke gereformeerde ds. J. P. Boiten, voorzitter van het Comité Herleving Gebed voor Israël, sluit de bijeenkomst af. „Er zijn principiële verschillen. Ik hoop dat we daar droefheid over hebben, zoals Paulus die had. En ik hoop dat een bijeenkomst als deze mag strekken tot meer gebed voor Israël.”