„De kracht van de Solex is zijn eenvoud”
TERSCHUUR. Typisch Solex is het motortje op het voorwiel. Het bromfietsmerk bestaat in Nederland 65 jaar. Reden voor een expositie, vond het Oude Ambachten & Speelgoed Museum in Terschuur. Bezoekers krijgen van morgen tot volgend jaar mei zo’n twintig Solexen te zien, waaronder een vouw-Solex en bijzondere zelfbouw-Solexen.
„De kracht van een Solex, het geheim van het succes, is zijn eenvoud”, meent Ronald Bakker, die samen met vader Kees de tentoonstelling samenstelde. „De motor liep altijd. Nog steeds rijden er oude Solexen.”
De rijwielen met hulpmotor werden tussen 1946 en 1988 gefabriceerd onder de naam Vélosolex, in Nederland afgekort tot Solex. Productiemaatschappij Van der Heem in Den Haag vervaardigde van 1948 tot 1969 Solexbromfietsen.
Voor de expositie kreeg het Terschuurse museum materiaal in bruikleen van het Solex-Museum in Colijnsplaat in Zeeland. Diverse Solextypen worden omgeven door oude handboekjes, reclamemateriaal met de leus ”Solex-bromfiets het goedkoopst in onderhoud” en tientallen onderdelen.
Midden in de expositiezaal staat een speciale testbank voor Solexen opgesteld, met ernaast op een draaiend plateau een kinderfietsje in Solexstijl. Vader Bakker: „Verkooppunten kregen er één cadeau om in de etalage te zetten als ze 500 Solexen hadden verkocht. Het motortje ontbreekt niet, het is van plastic.”
Kees Bakker kent het verhaal achter de houten kist met het opschrift ”Ruilmotor”. „Deed de motor van je Solex het niet meer, dan kon je via Van der Heem een nieuwe bestellen. De oude motor ging bij het bedrijf rechtstreeks naar de schroothoop. Repareren werd toen al niet de moeite waard gevonden.”
Van de Solex 5000 tonen de Bakkers vier uitvoeringen, in zwart, geel, blauw en wit. „Apart”, meent Ronald Bakker. „Bij een Solex denk je toch vooral aan zwart.” Ernaast staat een Solex Flash, voorzien van een cardanas en een schijfrem in het achterwiel. „Dat model zag er wat anders uit en er zat te veel elektronica op. Het werd geen succes.”
De vouw-Solex, met boodschappenmand achterop, komt uit België. „In Nederland was dit model verboden. Mede door de kleine wieltjes werd het onveilig geacht.” Wat verderop staat een Solexdriewieler met een kar erachter. „Die komt uit Frankrijk, waar dit model ook wel triporteur werd genoemd. Het is gebruikt voor kleine vrachten in havens.”
Een oproep van het museum leverde bijzondere exemplaren van zelfbouwers op. Opvallend is een trike, de Harley-Solexon. „De Solex is nog lang niet met pensioen”, zegt Ronald Bakker. „Op de Veluwe is de bromfiets vrij populair. Bij recreatiebedrijven kun je ze huren voor toertochten.”