De bijeenkomst in de christelijke gereformeerde kerk De Tabernakel in Ede trok zo’n honderd belangstellenden.

Ds. Procee sprak over schuldvergeving bij God en de naaste. De predikant begon met het lezen van Psalm 130. De zonde is het hoofdprobleem in het leven van mensen, zei hij. Zonde is vijandschap en opstand tegen God en gaat in tegen de heerlijke eigenschappen van God. Bovendien heeft zonde een schadelijk effect op de lichamelijke en psychische gezondheid van mensen, aldus de predikant.

Hij is overtuigd van de noodzaak van schuldbesef, dat gewerkt wordt door de Heilige Geest. Dat besef gaat samen met hoop. „Besef van onze ellende gaat gepaard met een hoop op Gods barmhartigheid. God is een strenge Rechter, maar ook Degene Die ons wil ontvangen. Zonder dat sprankje licht was de verloren zoon niet naar huis gegaan. Besef van onze verdorvenheid gaat samen met een besef van de gerechtigheid van de Heere Jezus. Besef van de eigen hardheid tegen God gaat samen met een besef van de liefde van God, geopenbaard in Christus.”

Wie zijn zonden niet onder ogen wil zien, is hard en wreed voor zichzelf, aldus de christelijke gereformeerde predikant. „God wil genadig zijn. Of willen we niet bukken voor God en moeten we straks de eeuwige nacht in?” Over schuldvergeving zei hij: „De vergeving is gebaseerd op de genoegdoening van de Heere Jezus. Het is een wonder. Je staat erbij en kijkt ernaar. Het is niet door ons maar door God gewerkt. Blijdschap en dankbaarheid stromen door de ziel als God van vrede spreekt.”

Ds. Procee hekelde het opkomende semipelagianisme dat vooral in de Verenigde Staten opgeld doet, waarbij het niet zozeer gaat om schuldbelijdenis en geloof maar om geloof en betrouwbaarheid. Als exponent van deze leer noemde hij N. T. Wright. „Mensen worden dan behouden door hun trouw en geloofwaardigheid in het leven. Aan het eind van het leven vindt de afrekening plaats. De rechtvaardiging is dan niet gefundeerd op Jezus Christus maar op de gehoorzaamheid aan God.”

Ds. Procee bracht ten slotte het vergeven van de naaste ter sprake. De Heere wil dat we vergevingsgezind zijn, zei hij. Het probleem van vergeving ligt „meer in ons eigen bestaan dan in wat anderen ons aandoen.” Hij kreeg de vraag of gebrek aan vergevingsgezindheid te maken heeft met gebrek aan eigen ondervonden vergeving. Ds. Procee is geneigd dat te 
beamen. „Als iemand nooit zondaar geworden is voor God en geen vrede met God ervaren heeft, is het moeilijk een ander te vergeven.”

Aan het begin van de bondsdag hield voorzitter ds. C. J. Droger een meditatie over Efeze 4:13. Naast een kinderlijke vreze is het, aldus de christelijke gereformeerde predikant uit Vlaardingen, voor een christen essentieel om te worden als een man. „Het is nodig om geestelijk volwassen te worden en te groeien in Christus. In Hem is een volheid die de Heere wil geven.”

De bond stuurde deze keer, in plaats van de gebruikelijke brief aan de koningin, twee brieven: een aan koning Willem-Alexander en een aan prinses Beatrix. De bond nam afscheid van drie bestuursleden: ds. L. A. den Butter (vicevoorzitter), N. Hazelhoef en ds. D. van der Zwaag (voorzitter). In hun plaats kwamen H. Hakvoort en ds. W. E. Klaver (’s-Gravenhage/Scheveningen), terwijl er een vacature blijft.