Vijf jaar geleden was 21 procent van de daklozen verslaafd. Dit jaar ligt het percentage al op 40 procent. Dat zijn zo’n 1500 dakloze junks. Naar de oorzaak van de verdubbeling is het volgens IVO gissen. Een junk kan moeilijk een huis vinden of de opvang is „verstopt.” Hoe langer dakloos, hoe kleiner de kans om nog onder dak te komen.

Het onderzoeksinstituut interviewde in totaal 201 verslaafden. Sinds de dealpanden in de stad gesloten zijn, worden de drugs gewoon op straat verhandeld. Met het verdwijnen van de panden is het ook voor hulpverleners moeilijker om contact te leggen met de verslaafden, aldus IVO.

Rotterdam telt in vergelijking met 1998 meer langdurig daklozen. Hoe langer de junks op straat verblijven, hoe kleiner de kans dat ze ooit nog uit die situatie komen. Volgens de onderzoekers raken de zwervers thuis in de scene en ontwikkelen ze vaardigheden om te overleven.

„Het lukt de mensen om dat leventje heel lang vol te houden, maar het is slecht voor hun gezondheid”, zegt onderzoeker A. van der Poel. „In 2004 komen er wel 75 extra plekken in de nachtopvang bij, maar dat is lang niet genoeg. Overigens slapen niet alle 1500 daklozen permanent buiten. Sommigen kunnen af en toe bij vrienden verblijven.”

Van de harde kern van 200 verslaafden bleken velen heroïne, cocaïne of methadon te gebruiken. Dat doen ze in toenemende mate buiten. Om hun verslaving te kunnen bekostigen, verdient tweederde van de vrouwen geld met prostitutie. De meeste mannen (77 procent) halen inkomen uit een uitkering. Verder verlenen vier op de tien mannen en vrouwen hand- en spandiensten in de drugseconomie (verkoop pillen, klussen voor een dealer). Ongeveer een kwart verdient een centje bij met werk voor het uitzendbureau voor verslaafden Topscore of het verkopen van de Straatkrant.

Een groot deel van de daklozen heeft schulden, vooral bij politie en openbaar vervoer. Ook komen ze vaak met de politie in aanraking, bijvoorbeeld doordat de gemeente een bedelverbod heeft ingesteld.