„Dit gaat helemaal fout”, zegt Luyendijk. „De banken zijn veel te groot, de besturen weten niet wat er op de trading floors (beursvloer, red.) gebeurt, het kortetermijndenken regeert, het toezicht is ontoereikend en de financiële sector heeft de politiek in zijn zak.”

Dacht Luyendijk twee jaar geleden nog dat we een hobbel moesten nemen, nu „denk ik steeds meer: dit is het einde van de weg, het einde van het hele economische stelsel.”

Luyendijk betwijfelt of het lukt de lucht uit de economie te laten lopen. „Banken hebben heel weinig buffer. Als hun bezittingen, hun hypothekenportefeuilles, 5 procent minder waard worden, zijn ze failliet. Het meest verontrustende vind ik dat ook centrale banken zeggen: we vliegen eigenlijk blind, we hebben geen idee.”

Mocht zijn vrees voor een complete ineenstorting van het systeem worden bewaarheid, dan sluit Luyendijk een herleving van religie niet uit. „Ik denk dat mensen dan snel terugkomen –de gebouwen staan er nog– bij een religieus besef. Dat zie je ook bij burgeroorlogen. Religie heeft een belangrijke sociale component, geeft een structuur voor ervaring, gaat over al die dingen waarvan mensen een tijdlang dachten dat ze zonder konden.”