De Bassinplatz in Potsdam is omgeven door politie en beveiligingspersoneel. Straks zal bondskanselier Merkel hier een verkiezingsrede houden. CDU-folderaars proberen de aandacht van de toestromende menigte te winnen van de Groenen, die hier een protestactie tegen het beleid van de christendemocraten houden. Het wordt een soort fluitconcert, maar de kanselier laat zich daardoor niet van de wijs brengen.

De staatssecretaris voor Energie, Katherina Reiche, houdt van de verkiezingssfeer. Potsdam is het district waar ze gekozen wil worden. Ze schudt handen, praat met kiezers en deelt handtekeningen uit. Een boze bezoekster schiet haar aan en klaagt erover dat ze zonder uitnodiging niet binnen de afzetting wordt toegelaten. „Tja, dat is voor de veiligheid.”

Reiche verwacht een positieve ontvangst van Angela Merkel in de voormalige Oost-Duitse stad. „De kanselier behoort tot de populairste politici in Duitsland. Zij zal ons vanavond vertellen waar het werkelijk om draait in deze verkiezingen.”

Als andere partijen het gezinsbeleid van CDU en CSU afwijzen, moeten ze maar naar Beieren kijken, zegt ze. „Juist die partij heeft zich ingezet voor de ”Betreuungsgeld”, de premie die ouders kunnen krijgen als ze hun kinderen niet in de kinderopvang willen. Wij bevinden ons met dit beleid midden in de maatschappij.”

Reiche wijst op nieuw onderzoek dat uitwijst dat 80 procent van de Duitsers gezinsleven belangrijk vindt. „Ze willen in de onrustige wereld een plaats die vrij is van staatsingrijpen. Als zovelen dat vinden, ga ik hen dat niet uit hun hoofd praten.”

Van welk principe gaat de CDU hierbij uit?

„Keuzevrijheid van gezinnen. Wij willen gezinnen niet voorschrijven hoe ze moeten leven. Daarvoor hebben ze in de eerste plaats geld nodig. En daarna voorzieningen, zoals crèches en scholen. Die maken de combinatie van kind en werk mogelijk. En in de derde plaats heeft men natuurlijk tijd nodig. Dat is niet met geld te koop, maar wel te regelen door deeltijdarbeid mogelijk te maken. Het gaat om een economie die zich op gezinnen instelt.”

Als het gaat over gezinsbeleid, denken alle partijen anders. Is de CDU geïsoleerd?

„Zeker niet. Veel vrouwen zeggen een paar jaar na de bevalling dat ze weer willen gaan werken. Prima, dan zorgen we dat ze kunnen herintreden. Maar andere vrouwen besluiten langer bij hun kind te blijven. Dat is ook goed. Geen staatsinstelling vervangt de eigen vader of moeder. Hier helpt het Betreuungsgeld. Dat vrouwen de mogelijkheid hebben om ten minste drie jaar voor hun kind te zorgen, is toch waarvoor we in de wereld bewonderd worden?”

Enkele landen in Europa hebben het huwelijk opengesteld voor homoseksuelen. Is dat ook iets voor Duitsland?

„Nee. We hebben twee rechtsvormen, het huwelijk en het geregistreerd partnerschap. Beide instellingen zijn wettelijk gelijk. Er is één onderscheid: adoptie. Ik ben ervan overtuigd dat de staat, als hij de beslissing moet nemen een kind ergens onder te brengen, dat bij de meest gebruikelijke gezinsvorm moet doen, namelijk bij een vader en een moeder. Ik ben er zeer voor dat we adoptie tot hetero’s beperken.”

Hier en daar leeft de verwachting dat het grondwettelijk hof adoptie door homo’s of een homohuwelijk zal afdwingen. Wat doet de CDU dan?

„Dan is er geen keus. Dan zullen we de rechter volgen.”