Tijdens zijn predikantschap diende hij heel verschillende gemeenten: zowel in het westen als in het oosten van het land, in de stad en op het platteland, met een traditioneel karakter of midden in een seculiere omgeving waarbij het missionair actief zijn meer op de voorgrond stond. Het kan met de vele verschillende indrukken in zijn jeugd te maken hebben dat ds. Van Slooten zich thuis voelt in dergelijke afwisselende gemeenten.

Bob van Slooten groeide op in de stad Amersfoort, maar logeerde dikwijls bij oma Vreekamp, een eenvoudige boerin in Hoevelaken. „Mijn diepgelovige oma heeft sporen getrokken in mijn leven. Als het erg droog werd in de zomer keek ze omhoog en bad om regen.” Ook het sterven van zijn vader, die zakenman was geweest, vergeet hij niet snel. „Mijn vader zei op zijn sterfbed: „Nu kunnen we elkaars hand nog vasthouden. Er is een andere Hand Die me vasthoudt en niet loslaat.””

Studie

Een ander leermoment was toen hij stopte met de studie geografie aan de universiteit. „Een hoogleraar noemde de evolutietheorie een vaststaand wetenschappelijke gegeven en zei dat ik mijn persoonlijke geloofsovertuiging zou moeten scheiden van mijn professie. Dat kon ik niet en ik ben gestopt met de studie. Mijn liefdevoor het vak aardrijkskunde heb ik gehouden. Ik heb, samen met mijn gezin, grote delen van Europa doorgereisd.”

Een volgende ervaring deed hij op tijdens zijn militaire diensttijd, waar hij „in aanraking kwam met de leegheid van het moderne leven.” Dat was schokkend: „Bij de Geneeskundige Dienst maakte ik onder de soldaten veel alcoholisme en de gevolgen daarvan mee. Toen dacht ik: „Ik wil de Heere dienen en met Zijn Woord in de maatschappij staan.” Ik ben toen begonnen aan de studie theologie. Ik heb er nooit spijt van gehad.”

Met name tijdens zijn perioden in de gemeenten Bergschenhoek en IJmuiden kwam de predikant in aanraking met het moderne leven. In Bergschenhoek ging hij op zaterdagmiddag samen met gemeenteleden de wijk in om mensen uit te nodigen voor de kerkdienst. De gemeente van IJmuiden-West bevindt zich in een sterk geseculariseerd gebied.

Ds. Van Slooten: „Ik raakte op straat eens in gesprek met iemand aan wie ik vertelde dat ik dominee was. De persoon met wie ik sprak, wist niet wat dat was en ik moest het uitleggen. Er waren regelmatig laagdrempelige kerkdiensten, die waren afgestemd op gasten van meelevende gemeenteleden. Ze zijn niet voor niets geweest. Afgelopen zondag in de afscheidsdienst waren er gasten uit IJmuiden die in de tijd dat ik daar stond tot een geestelijke ommekeer gekomen zijn.”

De predikant wijst erop dat de secularisatie sluipenderwijs haar intrede doet in plattelandsgemeenten. Het houden van een tweede kerkdienst op zondag komt volgens hem steeds meer onder druk te staan.

Noabers

Overigens zijn de verschillen tussen de laatste twee gemeenten die ds. Van Slooten diende groot. Niet alleen zijn de bewoners van Den Ham minder rechtstreeks in hun communicatie. Ook functioneert het gemeenschapsgevoel er sterker.

Ds. Van Slooten vertelt over een vrijgezelle boer met een flinke veestapel die naar het ziekenhuis moest. Toen hij zijn werk op de boerderij niet kon doen, hebben de buren, de noabers, dat gedaan. De predikant komt niet alleen bij zijn buren op bezoek, maar gaat er ook heen als ze ernstig ziek zijn en hij leest uit de Bijbel, ongeacht of ze kerkelijk zijn.

Bij overlijden is noaberschap een vanzelfsprekendheid. „Vooral op het platteland nemen de buren de rouwdragende familie in de tijd voor de begrafenis het werk uit handen en regelen ze een groot gedeelte van de begrafenis. We moeten zuinig zijn op dergelijke gebruiken.”

Heenwijzen

Zondag preekte ds. Van Slooten over 1 Korinthe 2:2: „Want ik had mij voorgenomen niets anders onder u te weten dan Jezus Christus, en Die gekruisigd.” Ds. Van Slooten: „Die tekst was ook mijn intreepreek in deze gemeente. Ik raak er niet over uitgepreekt. Ik hoop dat mijn werk Jezus Christus dichter bij de mensen heeft gebracht en dat ze zich mij herinneren als een predikant die hen op Christus heeft gewezen.”

Levensloop ds. Van Slooten

Ulbo Wigerius van Slooten werd in 1948 in Amersfoort geboren.

Hij studeerde theologie in Utrecht en was van 1976-1979 missionair werker voor de IZB in Ridderkerk.

Daarna stond hij in de hervormde gemeenten van Hagestein (1979-1983), Renswoude (1990), Bergschenhoek (1995), Heerde (2002), IJmuiden (2006) en Den Ham.

Afgelopen zondag nam hij er afscheid wegens emeritaat. Het echtpaar verhuist binnenkort naar Ermelo, waar ds. Van Slooten pastoraal werk gaat verrichten.

De predikant is getrouwd en heeft vier kinderen en zes kleinkinderen.

Zie ook:

Ds. U.W. van Slooten doet intrede in Den Ham

Ds. Van Slooten neemt afscheid

Een bevlogen prediker in de IJmond

Ds. Van Slooten doet intrede in IJmuiden

Ds. Van Slooten neemt afscheid van Heerde

Bevestiging en intrede van ds. U. W. van Slooten in Beerde

Afscheid ds. U. W. van Slooten

Bevestiging en intrede van kand. U. W. van Slooten

Evangelist in Ridderkerk