Twee weken geleden stuurden de visserijorganisaties een brandbrief naar de staatssecretaris van Economische Zaken. Maandag zaten ze met haar om de tafel.

Wat hebt u afgesproken?

„We richten een gezamenlijke stuurgroep op die aan de slag gaat met twee dingen: een economisch rendabele toekomst voor de Nederlandse visserij en een verdere verduurzaming van die visserij. Onderwerpen die daarbij aan bod komen zijn de quota, de overlevingskansen van jonge vis, de problematiek van bijvangst die de visserij op doelsoorten (economisch belangrijke soorten zoals tong en schol, TR) in de weg kan zitten en de vraag hoe vis die niet voor menselijke consumptie bestemd is, tot waarde kan worden gebracht. We zullen hierbij zoeken naar de maximale rek in de Europese wet- en regelgeving.”

Welke mogelijkheden hebt u?

„Er is nog niet veel duidelijkheid over de uitwerking van wat er vanuit Brussel op ons afkomt. We hebben de kans om daar invloed op uit te oefenen. Daarom gaan we snel aan de slag. Ook onderzoekers zullen we erbij betrekken, bijvoorbeeld van Imares (onderzoeksinstituut voor de visserij, TR).”

In oktober start de inschrijving voor een subsidieregeling, die veelbelovende initiatieven moet ondersteunen. Komt die nu niet in het gedrang?

„Ik ben bereid de deadline voor de regeling wat op te rekken. De dingen waar we nu op inzetten, moeten we wel mee kunnen nemen. Dat vraag flexibiliteit en die wil ik graag geven.”

Denkt u dat u de onrust onder de vissers weg hebt kunnen nemen?

„Ik hoop dat ik heb laten zien dat ik naast de vissers sta, niet tegenover hen. Het belangrijkste is dat we een rendabele visserij mogelijk houden. Dat is mijn inzet.”

Als vissers er niet in slagen om aan de aanlandplicht te voldoen, komt er voor die ondernemers dan een saneringsregeling?

„Aan als-danvragen begin ik liever niet. We hebben nu vastgesteld dat we een aantal zaken gezamenlijk gaan aanpakken. Dat moeten we eerst uitwerken. Ook onze positie tegenover Damanaki (EU-commissaris voor Visserij, TR) moeten we bepalen. Daar gaan we nu eerst alle energie in steken.”

De visserijorganisaties stelden in hun brandbrief dat op uw ministerie de ”sense of urgency” ontbreekt. Wat vindt u daarvan?

„Ik hoop dat ik ze ervan heb kunnen overtuigen dat dit gevoel bij mij wel degelijk aanwezig is. Dat wil ik ook aan de vissers zelf vertellen. Ik ga op korte termijn naar ze toe, op een moment dat ze aan wal zijn. Dan wil ik in gesprek met mensen van de werkvloer. Ik wil graag een bijdrage leveren aan een goede verhouding.”

Deze week gaan vissers in Den Haag een petitie aanbieden over een andere kwestie. Vanaf 2016 wordt een deel van de kuststrook voor hen verboden gebied in het kader van natuurbescherming.

„Die zaak is heel even aan de orde geweest. We hebben geconstateerd dat we hier al twee jaar geleden afspraken over hebben gemaakt. Die staan nog steeds.”