„In 2007 was er nog een duidelijke plaats voor godsdienstvrijheid in de mensenrechtennota”, aldus Wimco Esther van Open Doors –een organisatie die opkomt voor vervolgde christenen– maandag tijdens een hoorzitting in de Kamer.

Vier jaar later was er al „minder ruimte voor dat cruciale thema”, vervolgde hij. De huidige nota van minister Timmermans van Buitenlandse Zaken, ”Respect en recht voor ieder mens”, „lijkt door te gaan op de ingeslagen weg.”

Godsdienstvrijheid wordt weliswaar „onverminderd belangrijk genoemd”, constateerde Esther, „maar de gigantische omvang van de problematiek –100 miljoen christenen worden wereldwijd verdrukt– staat niet in verhouding tot de korte passage in de nota over vrijheid van godsdienst.”

Dat verrast hem, stelde hij, „want de minister schenkt wel uitgebreid aandacht aan de rechten van homo’s, lesbiennes en transgenders en van vrouwen en mensenrechtenverdedigers.”

Timmermans schrijft in zijn beleidsbrief dat hij niet wil opkomen voor specifieke groepen. „Mensenrechten gelden voor allen. Het uitzonderen van één bepaalde groep kan de universaliteit van mensenrechten onderuit halen.”

Esther zei dat hij „een zekere ongemakkelijkheid” bespeurt bij het thema godsdienstvrijheid. Hij betoogde dat Timmermans wél een speerpunt moet maken van christenvervolging. „Zij liggen vaak onder vuur. Wij zien de vervolging ook alleen maar toenemen.”

Bijzondere aandacht zou er moeten uitgaan naar de „precaire positie” van bekeerlingen, stelde hij. „Hun lot varieert van sociale uitsluiting tot opsluiting in de gevangenis of zelfs de doodstraf.”

Gevraagd naar wat Nederland kan doen voor christenen in Syrië antwoordde Esther dat de strijdende partijen in dat land zo snel mogelijk met elkaar om de tafel moeten gaan zitten. „Praten lost meer op dan vechten.”