Petje af voor al die gemeenteleden die zo veel tijd investeren in het gemeenteleven. Het is een zegen als er goede leiding is, of worden kan gevonden. Mensen die bereid zijn het complete programma door te werken. Er zijn heel wat gemeenten waar het elk jaar opnieuw hard zoeken is om alle plaatsen voor leidinggevenden weer bezet te hebben.

Zo’n programma roept om een leidinggevende met hart. Geen hart voor programma’s of activiteiten, maar hart voor het Koninkrijk van Jezus Christus. Een leidinggevende die door genade leerling is geworden. Dan is er ruimte voor gesprek met jongeren die vragen stellen over ongeloof en geloof. Over twijfel en opstand. Over muziek en stappen. Over films, porno en sociale media. Open en eerlijk. Leiding­gevenden die zelf weten wat het is om echt zondaar te zijn. Die de toevlucht namen en dagelijks nemen tot het heerlijk reinigende bloed van de Heere Jezus. Als je zelf zondaar bent, valt een ander niet snel tegen. In die openheid en kwetsbaarheid is er verwachting. De belofte van de Heilige Geest is hun toegezegd, bekrachtigd met teken en zegel.

Er zijn ook leidinggevenden die doen wat ze moeten doen: het programma afwerken. Dat er hier en daar jongeren niet meer meedoen valt hun nauwelijks op. „Komt door de tijdgeest”, zeggen ze. Dat zijn harde leiders; of ze nu alles vernieuwen of alles bij het oude houden. Voor de harde leider is er één advies: zie op het bloedend hart van de grote Leider.

De r is weer in de maand. Hart gezocht!

Om het jonge en verlorene te zoeken, in navolging van Jezus.

„Ze ruiken het als je ze liefhebt!” zoals mijn voorganger columnist Steven Middelkoop ooit schreef.

De auteur is directeur van het christelijke gereformeerde Landelijk Contact Jeugdwerk (LCJ).