Voor Hooglander is het de eerste keer dat hij wordt afgevaardigd. „Eigenlijk zou mijn termijn als kerkenraadslid gaan aflopen. Ik had me daarom niet beschikbaar gesteld, maar toch werd ik gekozen voor de particuliere synode, en vervolgens ook voor de generale synode. Vanwege het enorme tijdsbeslag tijdens werkdagen had ik de boot wat afgehouden, maar ik kwam er niet los van. Toen de directeur van mijn werk bij Stichting Ontmoeting hoorde dat ik was gekozen, zei hij: „Als daar jouw plaats is op dit moment, dan gaan we daar wat voor regelen.” Dat heb ik als leiding ervaren.”

Ds. Droger zat drie jaar geleden ook in de synode. De predikant houdt van het synodewerk, en niet alleen om vanuit roeping iets te betekenen voor de gemeenten. „Ik geniet van het spreken van mensen op de synode, zoals studievrienden en collega’s die verder weg wonen. Dat hoort bij mij. De sfeer op de synode is gelukkig al jaren uitstekend.”

Tablet-pc

Beide afgevaardigden besteden veel tijd aan de voorbereidingen en de synodezittingen. „Vorige keer kostten de synodebijeenkomsten mij twintig dagen. Dat is nog zonder het mailverkeer en het leeswerk. Ik ken synodeleden die hun vakantiedagen moeten gebruiken om het synodewerk te kunnen doen”, zegt ds. Droger. „Er is een commissie aan de slag gegaan om te proberen effectiever te vergaderen.”

Zowel predikant als ouderling doet mee met een proef om stukken digitaal aangeleverd te krijgen. Hooglander: „Mijn tablet-pc ging mee op vakantie om in verloren uren alvast wat te lezen.”

De digitalisering scheelt de kerk behoorlijk wat geld, stelt de predikant. Hij pakt twee dikke ordners uit een kast in zijn studeerkamer. „Dit waren de stukken van de synode van 2010. Kun je nagaan hoeveel er gekopieerd, verstuurd en door ons gelezen moet worden.”

De kerkenraden staan achter het werk van hun afgevaardigden. Taken worden overgenomen of naar een andere dag verzet. Ouderling Hooglander is ontheven van het kerkenraadswerk. Ds. Droger heeft zijn catechisaties voor de synodeweken verzet van dinsdag naar maandag. „Als een gemeentelid overlijdt in de periode dat ik van huis ben, kom ik terug. Dan zal een secundus voor mij invallen.”

Zeven commissies

De synode houdt donderdagavond een bidstond. Vrijdagmorgen volgt de opening van de synode. Het nieuw verkozen moderamen deelt afgevaardigden in zeven commissies in. De commissies komen begin september bij elkaar, horen betrokkenen buiten de commissie en komen met een eigen rapport. Daarop reageert de synode door het rapport met de besluiten, al dan niet met wijzigingen, aan te nemen of het rapport met vragen door te schuiven.

Elke commissie heeft een samenroeper en een rapporteur, legt ds. Droger uit. „De eerste is de voorzitter, de tweede verdedigt het rapport bij de synode. De rapporteur kan beantwoording eventueel doorschuiven naar het betrokken deputaatschap. Het deputaatschap wordt na de presentatie van het rapport aan het woord gelaten. Na twee vragenrondes, waarbij amendementen mogen worden ingediend, neemt de synode een besluit.”

Zoekt u voorafgaand aan de synode steun voor bepaalde zaken?

Hooglander: „Dat ben ik niet van plan. Het is geen politiek, maar een voluit geestelijke zaak. Voor een inhoudelijke standpuntbepaling neem ik vooraf met mijn predikant een aantal gevoelige punten door.”

Ds. Droger: „Bij amendementen moet je steun van ten minste twee synodeleden hebben. Dat is kerkordelijk zo geregeld. Maar dat gebeurt ter plekke. Verder overleg ik niet van tevoren over bepaalde zaken. Stel je voor dat we vooraf afspreken wie we preses willen maken. Nee, dat vind ik ongeestelijk.”

Wordt deze synode cruciaal, zoals weleens wordt gezegd?

Hooglander: „Dat herken ik niet, al komen er belangrijke zaken op de agenda. Van het werk in de classis en de particuliere synode weet ik dat het soms spannend is te zoeken naar eenheid en vast te houden aan het Woord van God en de belijdenisgeschriften. Die spanning ontlaadde zich gelukkig niet op persoonlijk vlak. We konden als broeders met elkaar blijven omgaan.”

Ds. Droger: „Ik ben met collega ds. Quant eens dat dit bijna elke keer wordt gezegd als er een synodezitting nadert. Dan worden zaken weer op scherp gezet. Ik zie echter een diepe verbondenheid in onze kerken, ondanks de grote verschillen die er zijn, en die misschien wel toenemen. Ik denk dat ik bij het behoudende deel van onze kerken hoor, maar dat maakt niet uit. Wij allen willen elkaar vasthouden en het goede voor elkaar zoeken.”

Dit is het derde deel in een serie over het werk van de generale synode. Aanleiding zijn de landelijke kerkvergaderingen van de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Gemeenten, die binnenkort plaatshebben. Donderdag deel 4. RD.nl/synodecgk.