Puike actie, maar niet heus. De dame van de snacktent hangt nu een klacht boven het hoofd bij het College Bescherming Persoonsgegevens. Dat college staat onder leiding van ex-D66-politicus Jacob Kohnstamm, dus dan weet u meteen uit welke hoek de wind waait.

Beelden van een bewakingscamera publiceren mag niet zomaar van meneer Kohnstamm en de zijnen. De daders zelf zullen waarschijnlijk zo verstandig zijn om zich gedeisd te houden, maar ze treffen het want dit land is een organisatie rijk die zich ontfermt over hun belangen. Die heet de Bond van Wetsovertreders en wordt tot op het hoogste niveau serieus genomen. Vertel dit nooit tegen vrienden in het buitenland want die zouden acuut in ademnood raken, maar wij zitten ermee. Reken maar dat die ‘bonders’ op hun strepen staan.

Nog zoiets. Deze week werd bekend dat een Amsterdams incassobureau foto’s maakt van nummerborden van geparkeerde auto’s. Het bedrijf doet dat in opdracht van deurwaarders en schuldeisers. De fotoapparatuur is zo geavanceerd dat ze meteen een seintje geeft als er een nummerplaat bij is van iemand die wordt gezocht door een van de opdrachtgevers van het incassobedrijf. Die krijgt een foto van de bewuste auto en de locatie waar het vehikel staat geparkeerd. De gerechtsdeurwaarders kunnen dan beslag leggen op het voertuig.

Prima toch? Er zijn nu eenmaal mensen die er een gewoonte of zelfs een sport van maken om anderen aan de lopende band te duperen. Allerlei transacties aangaan, maar betalen ho maar. Vaak zijn deze lieden zo geraffineerd dat het buitengewoon lastig is om hen op het spoor te komen. Dankzij het bewuste incassobureau kunnen die lui eindelijk worden aangepakt.

U voelt ’m al aankomen: mag niet. In strijd met de privacy. Op het stadhuis in Amsterdam wordt driftig nagedacht over maatregelen die activiteiten zoals van dit incassobureau onmogelijk moeten maken. Met succes zullen lepe advocaten de beslagleggingen bij de rechter aanvechten. Het was leuk bedacht van dat incassobureau maar wie het laatst lacht, lacht het best en dat zijn in dit geval notoire schulden­makers.

In tegenstelling tot deze parasieten hebben heel veel fatsoenlijke Nederlanders met het schenden van hun privacy in het publiek domein geen enkel probleem. Zij overvallen nooit cafetaria’s en komen trouw hun financiële verplichtingen na. Daarom hebben zij van al die opnames niets te vrezen. Vooral met die camera’s doorgaan, is mijn voorstel.

Er is zoals zo vaak een andere kant. Wellicht dat er op een dag een man bij u en bij mij op de stoep staat van de gedachtepolitie. In zijn tas zitten schijven vol e-mails en opnames van telefoongesprekken. Of we willen meekomen omdat we niet correct denken. Beetje vergezocht misschien, dit voorbeeld, maar zeg nooit nooit. Tegelijk moeten we ons wel realiseren dat er in dit digitale tijdperk nauwelijks meer geheimen bestaan.

Hela, de telefoon gaat. De Bond van Wetsovertreders. Of ik echt van plan ben dit stukje te publiceren?